Brepoels, Frieda

Persoon
Herwig De Lannoy (2023, herwerking), Bart De Wever (1998)

Frieda Brepoels (1955) is een Limburgs politicus voor de Volksunie (VU) en later de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Ze was burgemeester van Bilzen, gedeputeerde, federaal volksvertegenwoordiger en lid van de Vlaamse Raad en van het Europees Parlement.

Volledige voornaam
Frederika Marie-Joseph
Geboorte
Mopertingen, 7 mei 1955
Leestijd: 4 minuten

Frieda Brepoels studeerde architectuur aan het Provinciaal Hoger Architectuurinstituut in Diepenbeek. Ze werkte van 1978 tot 1993 als zelfstandig architect.

Eerste stappen in de Volksunie

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1982 werd Brepoels door Johan Sauwens Sauwens, Johan
Johan Sauwens (1951) was een Limburgs kopstuk van de Volksunie. Hij was onder meer Vlaams volksvertegenwoordiger en bekleedde verschillende ministerposten in de Vlaamse regering. In 2001 ... Lees meer
aangezocht om te kandideren voor de Volksunie (VU) Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer
in haar woonplaats Bilzen. Van 1982 tot 1991 was ze er gemeenteraadslid en tot 1988 schepen van Ruimtelijke Ordening. In 1991 verhuisde ze naar Hasselt, waar ze van 2006 tot 2011 gemeenteraadslid was. In 1985-1987 was ze provincieraadslid van Limburg Limburg
Lees meer
en in 1991-1999 gedeputeerde voor cultuur en welzijn en later milieu, ruimtelijke ordening en onderwijs Onderwijs
Lees meer
.

In 1987 werd ze op de VU-lijst verkozen tot federaal volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Tongeren-Maaseik en zetelde ze tot 1991. Als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat had ze ook zitting in de Vlaamse Raad Vlaams Parlement
Het Vlaams Parlement is de parlementaire vergadering van de Vlaamse deelstaat in het federale België. Zijn geschiedenis kent drie grote fasen: de periode van de Cultuurraad voor de Neder... Lees meer
(1988-1991). Van 1999 tot 2003 zetelde ze opnieuw in de Kamer, waar ze van 2000 tot 2003 fractievoorzitter was. Tegelijk was ze lid van het nationaal partijbestuur van de VU (1988-1994) en van het provinciaal partijbestuur.

Oprichting van de N-VA en Europese politiek

Bij de splitsing van de VU in 2001 was zij een van de voortrekkers van de groep Vlaams-Nationaal, waarna ze medeoprichter werd van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) Nieuw-Vlaamse Alliantie
De N-VA is op electoraal vlak de meest succesvolle Vlaams-nationalistische partij ooit en slaagde er ook in om de grootste Belgische partij te worden. Ze zit bijna 20 jaar in de Vlaamse R... Lees meer
.

In 2004 werd ze lid van het Europees Parlement in opvolging van Geert Bourgeois Bourgeois, Geert
Geert Bourgeois (1951) is een Vlaams-nationalistisch politicus voor de N-VA. Hij was van 2014 tot 2019 minister-president van Vlaanderen. Lees meer
en als enige vertegenwoordiger van de N-VA. Ten tijde van het kartel met CD&V zetelde ze er voor de Europese Volkspartij (EVP). Ze focuste op de plaats van Vlaanderen in de Europese Unie en op de milieuproblematiek (zie Natuur, milieu en landschap Natuur, milieu en landschap
Tot de Tweede Wereldoorlog bestond er een band tussen de Vlaamse beweging en de natuurverenigingen in Vlaanderen. Een gevoeligheid en zorgzaamheid voor het landschap en de schoonheid van... Lees meer
). Ze had het vaak moeilijk met de uitgestippelde partijlijn van de EVP. Dat bleek meermaals bij stemmingen en ook eind 2006, toen ze haar mandaat van ondervoorzitter van de N-VA neerlegde nadat de partijraad besliste om het kartel met CD&V te herstellen na een eerdere breuk. In maart 2008 werd ze in het vernieuwde partijbestuur van de N-VA toch verkozen als algemeen secretaris, een functie die ze uitoefende tot in maart 2011. In 2009 werd ze ondervoorzitter van de Europese Vrije Alliantie, een Europese politieke partij die bestaat uit verschillende regionalistische en separatischtisch partijen, waaronder aanvankelijk ook de N-VA. Dat jaar schoof N-VA haar naar voren als kandidaat-gouverneur van de provincie Limburg, zonder succes.

Terugkeer naar Limburg

Brepoels keerde terug naar Bilzen om er de lijst van de N-VA aan te voeren bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Haar partij sprong van een naar tien zetels, evenveel als de CD&V Christelijke Volkspartij
Lees meer
. N-VA vormde een coalitie met Open Vld Vlaamse Liberalen en Democraten
Lees meer
en de lijst PRO-Bilzen (een samenwerking van sp.a Vooruit
Lees meer
, Groen Groen
In 1982 werd onder de naam AGALEV in Vlaanderen een ecologische partij opgericht, die zich later Groen! noemde en vandaag Groen. Lees meer
en Democraten 13). Brepoels werd de eerste vrouwelijke burgemeester van Bilzen. Ze nam daarop ontslag uit het Europees Parlement, waar ze opgevolgd werd door partijgenoot Mark Demesmaeker. Bij de Kamerverkiezingen van 2014 was ze lijstduwer voor de N-VA, maar raakte ze niet verkozen. Later dat jaar werd ze door haar partij als bestuurslid van De Lijn (tot 2016) en voorzitter van nv De Scheepvaart aangeduid. 

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 leed de N-VA een nederlaag in Bilzen, maar bleef de partij in de bestuursmeerderheid door opnieuw een coalitie met Beter Bilzen, de plaatselijke Open Vld-lijst, en Bilzen Bruist, het vroegere PRO-Bilzen. Brepoels moest de burgemeesterssjerp afstaan. Nadat de verkiezingsuitslag wegens onregelmatigheden geannuleerd werd, kon Brepoels na nieuwe verkiezingen in juni 2019 opnieuw burgemeester worden, maar toen begin augustus dat jaar het nieuwe gemeentebestuur geïnstalleerd was, gaf ze haar ontslag. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd ze als lijstduwer van de N-VA-lijst opnieuw verkozen. Eind 2022 stapte ze uit de gemeenteraad.

Thema’s

Brepoels was een politicus van de meer traditionele Vlaams-nationale strekking binnen het Vlaams-nationalisme, die zich ook bekommerde om voor die tijd nieuwe politieke thema’s als de milieuproblematiek en het dierenwelzijn. In het Europees Parlement toonde ze zich bezorgd over de rechten van etnische minderheden in de landen van de Europese Unie. Ze ijverde tevens voor doorgedreven reconversiemaatregelen voor Limburg, meer dynamiek in de Taalunie Nederlandse Taalunie
Lees meer
met Nederland Nederland
Nederland is met Vlaanderen verbonden door de economische infrastructuur, de taal en de geschiedenis. Vanaf eind 18de eeuw kreeg die verbondenheid in taal en cultuur op uiteenlopende mani... Lees meer
, het respecteren van de taalwetten Taalpolitiek en -wetgeving
Situaties van taalonderdrukking vindt men wereldwijd. Daarom besteedt deze bijdrage eerst aandacht aan gehanteerde taalpolitieke strategieën. Ook in België verzette een gedomineerde taalg... Lees meer
in heel Vlaanderen, het bewaken van de faciliteiten Faciliteiten
Al sinds de eerste taalwet (1873) voorzag de wetgever in faciliteiten. Deze tegemoetkomingen gaven aanleiding tot tegengestelde interpretaties door Nederlandstaligen en Franstaligen, zo ... Lees meer
in de Brusselse Rand Vlaamse Rand
De Vlaamse Rand omvat de negentien gemeenten grenzend aan Brussel of aan een faciliteitengemeente. De relatie tot Brussel leidt er tot specifieke uitdagingen. Lees meer
en een versterking van het Vlaams karakter in de Voerstreek Voeren
Lees meer
.

Frieda Brepoels was verder lid van verschillende raden van bestuur rond klimaat, duurzame energie en afvalbeheer. Ze was ondervoorzitter van de Limburgse Reconversiemaatschappij, bestuurder in AZ Vesalius en het ziekenhuisnetwerk ZW Limburg en bestuurder in het Vlaams Cultuurcentrum De Brakke Grond in Amsterdam. Begin 2022 werd ze als opvolger van Luc van den Brande voorzitter van de raad van bestuur van de VRT.

 

Suggestie doorgeven

1998: Bart De Wever (pdf)

2023: Herwig De Lannoy

Databanken

Inhoudstafel