Storme, Matthias

Matthias Storme werd geboren in een christendemocratisch milieu. Zijn vader Marcel Storme was naast hoogleraar in de rechten jarenlang senator voor de Christelijke Volkspartij Christelijke Volkspartij
Lees meer (CVP). Zijn moeder Godelieve de Schryver was de dochter van minister van staat August de Schryver De Schryver, August
Lees meer , die na de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer voorzitter was van de unitaire CVP-PSC.

Advocaat en academicus

In 1981 behaalde Matthias Storme zijn licentiaat in de rechten aan de Katholieke Universiteit van Leuven (KUL), waarna hij een master in filosofie behaalde in Yale. Tijdens zijn rechtenstudies in Leuven kwam Storme in contact met organisaties zoals het Vlaams Rechtsgenootschap en het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond
Lees meer (KVHV).

In 1989 promoveerde hij tot doctor in de rechten bij professor Walter van Gerven met een proefschrift over het verbintenissenrecht. Later werd hij hoogleraar aan de KU Leuven en de Universiteit van Antwerpen. In 1987 was Storme al advocaat geworden aan de balie in Brussel. Hij maakte er eerst deel uit van een Vlaams kantoor geleid door Alfons Puelinckx. In 1998 begon hij een kantoor met onder andere zijn oud-studiegenoot Fernand Keuleneer. In 2013 werd hij advocaat aan de Balie van Gent. Spraakmakende zaken waren zijn verdediging van het actiecomité Doel 2020 en van de ‘dienstweigeraars’ die weigerden te zetelen in Brussel-Halle-Vilvoorde uit protest tegen het uitblijven van de splitsing.

Figuur in de Vlaamse beweging

Storme werd een publiek gezicht in de Vlaamse beweging toen hij in 1996 voorzitter werd van het Verbond der Vlaamse Academici Verbond der Vlaamse Academici
Het Verbond der Vlaamse Academici was een drukkingsgroep die de Vlaamse hooggeschoolden moest verenigen. Het was de voortzetting van het Algemeen Vlaams Oud-Hoogstudentenverbond, dat mee ... Lees meer (VVA), en niet veel later het voorzitterschap in handen kreeg van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen
Het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV) werd officieel opgericht op 13 mei 1966 en overkoepelt een hele reeks Vlaamsgezinde organisaties en verenigingen van uiteenlopende (ideol... Lees meer (OVV). Bij de OVV werd Storme als een compromisfiguur gezien, afkomstig uit een CVP-milieu, maar radicaal genoeg voor de rechterzijde.

Met zijn mediaoptredens als voorzitter wist hij op korte tijd een reputatie op te bouwen als communautaire scherpslijper. Storme zocht de controverse op en vertolkte in de media de geradicaliseerde OVV-standpunten over het Belgische ‘contra- federalisme Federalisme
Sinds het begin van de 20ste eeuw behoort federalisme tot het programma van eerst de Waalse en vervolgens ook de Vlaamse beweging. Vanaf 1970 is de transformatie van België van unitaire t... Lees meer ’, de splitsing van de sociale zekerheid, maar ook van de inkomstenbelasting en de defederalisering van justitie en gerecht. Een zekere excentriciteit was Storme niet vreemd, doordat hij zijn professorale uitstraling combineerde met een polemische stijl.

In aanloop naar de invoering van de euro organiseerde Storme in 1998 en 1999 twee grote OVV-meetings in Antwerpen en Brussel, onder de noemer ‘Vlaanderen, staat in Europa’, naar het OVV-memorandum dat in 1995 werd afgeklopt. Daar werd gepleit voor de opname van Vlaanderen als zelfstandige lidstaat van de EU. Officieel werd er niet gekozen tussen confederalisme of separatisme, maar een zelfstandig Vlaanderen was de leidraad. Storme schoof duidelijk op in anti-Belgische richting. ‘Het heeft geen zin meer “België barst” te roepen. België is gebarsten’, verklaarde hij op een van de meetings.

Op de bühne

Als OVV-voorzitter aarzelde Storme niet om via de pers stevige druk uit te oefenen op Vlaamse politici, niet alleen bij de Volksunie Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer (VU), maar ook bij de CVP en de Vlaamse Liberalen en Democraten Vlaamse Liberalen en Democraten
Lees meer (VLD). Dat gebeurde in verschillende communautaire dossiers, zoals de kwestie over het EU-stemrecht bij gemeenteverkiezingen en het verzoekschrift over een eigen Vlaamse grondwet. Storme bleef OVV-voorzitter tot 2000.

In de jaren 2000-2001 speelde Storme zich in de kijker door zijn publiek verzet tegen het Lambermontakkoord. Samen met Eric Defoort Defoort, Eric
Historicus Eric Defoort (1943-2016) werkte als leraar, bibliothecaris en hoogleraar, en was ook bedrijvig als auteur van historische boeken en als publicist. Hij was actief in de Volksuni... Lees meer werd hij beschouwd als een van de ideologen rond de groep van Geert Bourgeois Bourgeois, Geert
Geert Bourgeois (1951) is een Vlaams-nationalistisch politicus voor de N-VA. Hij was van 2014 tot 2019 minister-president van Vlaanderen. Lees meer , die de Volksunie meer naar rechts wilden sturen. Na de splitsing van de VU was hij betrokken bij oprichting van de Nieuw-Vlaamse Alliantie Nieuw-Vlaamse Alliantie
De N-VA is op electoraal vlak de meest succesvolle Vlaams-nationalistische partij ooit en slaagde er ook in om de grootste Belgische partij te worden. Ze zit bijna 20 jaar in de Vlaamse R... Lees meer (N-VA) in 2001 en werd hij lid van het partijbestuur.

Conservatief intellectueel

Storme profileerde zich in de jaren daarop als conservatief intellectueel. In zijn publieke optredens had Storme ook steeds een zekere openheid getoond tegenover het Vlaams Blok Vlaams Belang
Vlaams Belang is een radicaal-rechtse Vlaams-nationalistische partij, die in 1978 ontstond onder de naam ‘Vlaams Blok’, als verkiezingskartel van de Vlaamse Volkspartij en de Vlaams Natio... Lees meer , wat hem op verdachtmakingen van ‘crypto-Vlaams Blokker’ kwam te staan. Die openheid brak hem zuur op in 2004. Naar aanleiding van de veroordeling van de partij voor racisme, verklaarde hij aan De Morgen De Morgen
De in 1978 opgerichte krant De Morgen evolueerde van een socialistisch naar een algemeen informatief dagblad. Lees meer dat ‘het nu bijna een morele plicht was om op het Vlaams Bok te stemmen’. Daarop moest hij ontslag nemen uit het N-VA-bestuur.

In 2005 was hij een van de ondertekenaars van het ‘Manifest van een zelfstandig Vlaanderen in Europa’, dat uitging van de rechts-conservatieve denktank In de Warande In de Warande
In de Warande (1995) was een Vlaamsgezinde denktank van (voornamelijk) prominenten uit de economische wereld. De groep bepleitte de splitsing van België op sociaaleconomische gronden en w... Lees meer , waar hij ook lid van was. In 2010 werd hij opnieuw lid van het N-VA-partijbestuur. In 2012 werd hij verkozen als Gents gemeenteraadslid, waar hij zetelde tot einde 2013.

Storme ontpopte zich als een fervente tegenstander van de Belgische anti-discriminatiewetgeving. Zijn aanduiding als bestuurder in het Interfederaal Centrum voor Gelijke Kansen UNIA in 2017, namens de N-VA, leidde daarom tot enige controverse. In 2023 werd hij eveneens benoemd tot bestuurder in het Vlaams Mensenrechteninstituut.