Cappuyns, Mia
Mia Cappuyns (1896-1965) was actief in verschillende organisaties van de katholieke Vlaamse meisjesbeweging. Ook richtte ze mee het tijdschrift Gudrun op.
Mia Cappuyns (1896-1965) was actief in verschillende organisaties van de katholieke Vlaamse meisjesbeweging. Ook richtte ze mee het tijdschrift Gudrun op.
Carolus, ‘het weekblad van de Vlamingen’, verscheen in Antwerpen van 5 januari 1911 tot 10 september 1914. Het werd uitgegeven en gedrukt door Edward Secelle (1876-1961), boek- en papierhandelaar en boekbinder.
Hendrik Cayman (1894-1946) engageerde zich in het activisme tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Ernest Claes (1885-1968) was een schrijver van volkse romans en verhalen en een leidend ambtenaar in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij vervolgd wegens vermeende collaboratie, maar twee keer vrijgesproken.
Jef Claes (1921-1985) was hoofdredacteur van Ons Leven en de eerste naoorlogse preses van de Vereniging van Vlaamse Studenten.
Lode Claes (1913-1997) was een Vlaams-nationalistisch politicus, publicist en zakenman die een Vlaamse elite wilde vormen om de Vlaamse demografische meerderheid de leiding te laten nemen van België.
Petrus Claes (1884-1958) was een Antwerpse priester, die onder andere secretaris was van de Katholieke Vlaamse Landsbond, redacteur van De Morgenpost en een nauwe medewerker van Frans van Cauwelaert.
De Clarté-groep (1919-1921) was een internationale groepering van pacifistische intellectuelen, die ook in Vlaanderen een afdeling had. In haar tijdschrift De Nieuwe Wereldorde werden uitgesproken Vlaamsgezinde standpunten ingenomen.
De Amerikaanse hoogleraar geschiedenis Shepard Clough (1901-1990) publiceerde in 1930 een proefschrift over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging.
De Brusselse intellectueel en kunsthistoricus Paul Colin (1895-1943) doorliep een contrastrijk intellectueel parcours dat hem tussen 1918-1919 en 1940-1943 van extreem pacifistisch links naar de nazistische ‘Nieuwe Europese Orde’ voerde.
Het Comité flamand de France was de eerste Frans-Vlaamse vereniging die ijverde voor de verdediging en de promotie van de Vlaamse/ Nederlandse taal en cultuur in Frans-Vlaanderen.
Het Comité Nederland-Vlaanderen werd in 1917 opgericht in Den Haag met als doel de Nederlandse bevolking voor te lichten over de strijd van de Vlaamse beweging.
De Commissie voor Vlaamsche Aangelegenheden (1915-1917) was een groep Duitse deskundigen binnen het bezettingsbestuur tijdens de Eerste Wereldoorlog, die de mogelijkheden van de Flamenpolitik onderzocht.