Lamiroy, Henricus

Persoon
Johan Strobbe (2023, aanvulling), Robrecht Boudens (1998)

Als hulpbisschop en bisschop van West-Vlaanderen zette Henri Lamiroy (1883-1952) eind jaren 1920, begin jaren 1930 met ijzeren hand de kerkelijke politiek van zijn voorganger mgr. Waffelaert inzake het Vlaams-nationalisme voort. De vervolging van zowel priesters, leken als organisaties die zich openlijk uitspraken voor het Vlaams-nationalisme bereikte vanaf 1929 onder Lamiroy haar hoogtepunt en was veel harder dan in de andere bisdommen.

Geboorte
Heurne, 29 augustus 1883
Overlijden
Brugge, 10 mei 1952
Leestijd: 6 minuten

Henri Lamiroy volgde de humaniora aan het Sint-Amanduscollege te Kortrijk en promoveerde, na studies aan het Leo XIII-seminarie te Leuven (1904-1907), tot doctor in de wijsbegeerte. Vervolgens studeerde Lamiroy theologie aan het Grootseminarie te Brugge en werd hij op 13 december 1909 tot priester gewijd. In 1910 werd hij directeur van het Leo XIII-seminarie (tot 1919), terwijl hij zelf verder studeerde aan de theologische faculteit. Hij werd magister in de theologie (22 juli 1919) en professor in de dogmatiek aan het Grootseminarie te Brugge (20 september 1919). Op 31 augustus 1927 kreeg hij de titel van erekanunnik. In september 1928 werd Lamiroy benoemd tot pastoor-deken te Ieper, op 6 augustus 1929 tot hulpbisschop met recht van opvolging en op 18 december 1931 tot bisschop van Brugge als opvolger van Gustave Waffelaert Waffelaert, Gustave
Gustave Waffelaert (1847-1931) was bisschop van Brugge van 1895 tot 1931. Hij was voorstander van de West-Vlaamse gewesttaal. Ondanks een zekere Vlaamslievendheid kwam hij in conflict met... Lees meer
.

Beginjaren als bisschop: tegen het West-Vlaamse Vlaams-nationalisme en het AKVS

Lamiroy's aantreden als hulpbisschop kondigde een verscherping aan van de klerikale strijd tegen het Vlaams-nationalisme in West-Vlaanderen (zie Kerk Kerk
De verhouding tussen Kerk en Vlaamse beweging vertoont historisch een tweevoudig beeld. Enerzijds waren de godsdienstige en de Vlaamsgezinde overtuiging innig verstrengeld en vormde de cl... Lees meer
). Lamiroy trachtte op de eerste plaats de invloed van Vlaams-nationalistische priesters en scholieren in de colleges te verminderen. Zijn belangrijkste instrument hiervoor was de Katholieke Actie, die volgens hem streng hiërarchisch gestructureerd, onder diocesane leiding en uniform georganiseerd en gemonopoliseerd moest worden. Karel Dubois Dubois, Karel
Karel Dubois (1895-1956) werd in 1928 de proost-stichter van de Katholieke Studentenactie in het bisdom Brugge, dat hij in gehoorzaamheid aan zijn bisschop Lamiroy en met diens mandaat wi... Lees meer
werd belast met de uitbouw van de Katholieke Studentenactie Katholieke StudentenActie
De Katholieke Studentenactie (KSA) was een (jeugd)beweging rond Katholieke Actie. Ze was gericht op scholieren en beschouwde zichzelf als een erfgenaam van de Katholieke Vlaamse Studenten... Lees meer
(KSA) tot ‘kerkelijk strijdende beweging, maar door-Vlaams van geest’, iets wat vele Vlaamsgezinden evenwel als een daad van wantrouwen en vijandelijkheid tegenover het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond
Het Algemeen Katholiek Vlaams Studentenverbond (1903-1935) was de organisatorische vormgeving van de katholieke Vlaamse studentenbeweging: een jeugdbeweging met plaatselijke bonden van ka... Lees meer
(AKVS) beschouwden. De benadrukking van het flamingantisme binnen de KSA was in de eerste plaats bedoeld om het AKVS de wind uit de zeilen te nemen, en Lamiroy pakte geestelijken die laatstgenoemde beweging bleven steunen nu ook harder aan. In juni 1930 ontstond zo bijvoorbeeld wat onrust onder de West-Vlaamse priesters, omtrent enkele overplaatsingen die als sancties werden aangezien. Ook seminaristen of collegeleerlingen die deelnamen aan anti-Belgische manifestaties of in het geheim Vlaams-nationalistische bladen verspreidden, werden buitengezet of niet toegelaten tot het seminarie.

De bisschopsbenoeming van Lamiroy kwam als een algehele verrassing; mogelijk werd zijn kandidatuur bij de nuntius voorgedragen door katholieke politici die de vooruitgang van het Vlaams-nationalisme in West-Vlaanderen West-Vlaanderen
Lees meer
wilden afremmen en in de houding van de jonge deken van Ieper tegenover Jeroom Leuridan Leuridan, Jeroom
Jeroom Leuridan (1894-1945), leraar en advocaat, was van 1929 tot 1944 parlementslid van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV), en vanaf 1934 VNV-gouwleider van West-Vlaanderen. Hij was een ... Lees meer
daarvoor een voldoende waarborg zagen. Als bisschop voerde Lamiroy de strijd tegen de nationalistische clerus nog meer op. Volgens zijn eigen getuigenis beoogde hij ‘de eenheid van het land door gehoorzaamheid aan geestelijke en burgerlijke overheid’. Alles wat die eenheid en gehoorzaamheid in het gedrang bracht, wilde hij bestrijden. Dit uitte zich concreet in een zeer autoritair optreden, waarbij hij er duidelijk niet voor terugschrok zijn rechten als kerkvorst op te eisen en het vanzelfsprekend vond dat men volgzaam was wanneer hij richtlijnen uitvaardigde of leiding gaf. Op de KSA-studiedagen van september 1932 in Tiegem ging hij frontaal in de aanval tegen het AKVS. Volgens hem was het uitsluitend de bevoegdheid van de bisschop zelf om te bepalen hoever de Kerk mocht gaan in haar optreden in de maatschappij. Leken paste in die zaken slechts onderdanige gehoorzaamheid. Hij trachtte voortaan de KSA tot een flamingantische studentenbeweging uit te bouwen, die voor alles streng onder kerkelijke controle zou blijven staan en de invloed van het AKVS moest terugdringen.

Pleitbezorger van de katholieke partij

Diep overtuigd van de nood aan een sterke katholieke partij Katholieke partij
De katholieke partij, later CVP (vanaf 1945) en CD&V (vanaf 2001) speelde een cruciale rol in de geschiedenis van de Vlaamse beweging. De partij had een belangrijk aandeel in onder m... Lees meer
als enige waarborg voor de verdediging van de christelijke waarden, veroordeelde hij elke tendens die van aard was haar te ondergraven. Het voornaamste gevaar leek hem uit Vlaams-nationalistische hoek te komen en hij liet dan ook niet na herhaaldelijk duidelijke voorschriften af te kondigen om het kiesgedrag te beïnvloeden. Toen de regering- Charles de Broqueville de Broqueville, Charles
Graaf Charles de Broqueville (1860-1940) was een katholiek politicus, regeringsleider (1911-1918) en minister van Oorlog (1912-1917). Hij werd na de oorlog nog enkele keren minister en wa... Lees meer
voor 27 november 1932 nieuwe verkiezingen had uitgeschreven, wees hij de gelovigen op de ‘zware gewetensplicht’ hun stem uit te brengen ‘op de kandidaten der eenige lijst door de geestelijke overheid goedgekeurd’.

Ook bij het naderen van de verkiezingen van 24 mei 1936 wees hij er in een herderlijk schrijven op dat stemmen voor hen ‘die tucht en eensgezindheid bij de katholieken afbreken, medewerken (is) aan het kwaad dat onvermijdelijk volgen moet uit het verzwakken van die partij, die het sterkste bolwerk moet uitmaken voor onze godsdienstige vrijheden en onze heiligste rechten’. In oktober 1938 achtte de Brugse bisschop de tijd nogmaals rijp voor een waarschuwing, vooral voor het gevaar dat het katholiek onderwijs Onderwijs
Lees meer
bedreigde, en betekenisvol voegde hij eraan toe dat niet allen die zich katholiek noemden, dit in feite ook waren. In een rapport aan Rome had Lamiroy er zich het jaar voordien overigens over beklaagd dat de Vlaams-nationalisten – zoals ook de rexisten – schromelijk tekortschoten aan eerbied en gehoorzaamheid tegenover het kerkelijk gezag en de bisschoppelijke richtlijnen gewoon naast zich neerlegden.

Oorlog en naoorlog

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer
weigerde Lamiroy principieel de Duitse autoriteiten te ontmoeten. Ook Vlamingen die in de collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer
stapten, werden afgekeurd. Waarschijnlijk om zich tijdens de bezetting niet te compromitteren mat hij zich een afzijdige houding aan tegenover Vlaamsgezinde priesters als Cyriel Verschaeve Verschaeve, Cyriel
Cyriel Verschaeve (1874-1949) was een West-Vlaamse priester, literair auteur, kunstbeschouwer en publicist, die bekend werd als icoon van de Frontbeweging en het opkomende Vlaams-national... Lees meer
en Maurits Geerardyn Geerardyn, Maurits
Oorlogsvrijwilliger en priester Maurits Geerardyn (1896-1979) was een aanhanger en medewerker van Cyriel Verschaeve. Tijdens het interbellum en de Tweede Wereldoorlog vertegenwoordigde hi... Lees meer
; toen bijvoorbeeld deze laatste vroeg terug in het bisdom te worden opgenomen, deelde Lamiroy mee dat deze beslissing tot na de bezetting werd uitgesteld. Op verzoek van Paul Heymans Heymans, Paul
Lees meer
verleende hij wel steun aan Winterhulp.

Na de oorlog werd het politieke leven van voor 1940 hervat. De katholieke partij, voortaan Christelijke Volkspartij (CVP), werd door Lamiroy gezien als de enige die de godsdienstige belangen van het land kon garanderen. Hij was medeondertekenaar van twee gemeenschappelijke bisschoppelijke brieven (4 november 1949 en 12 mei 1950). De eerste was gericht tegen de opkomende communisten, terwijl de inzet van de laatstgenoemde brief de door de Koningskwestie Koningskwestie
Constitutioneel, politiek en maatschappelijk vraagstuk rond de persoon en de houding van koning Leopold III tijdens de Tweede Wereldoorlog. Lees meer
gedomineerde verkiezingen van 4 juni 1950 waren.

Tijdens de repressie Repressie
Lees meer
periode kwamen op het bisdom tientallen brieven toe van beschuldigden (of hun familie) die de tussenkomst van de bisschop vroegen om voor hen een goed woord te doen of minstens de behandeling van hun dossier te laten bespoedigen. Enkele malen (zoals in het geval dom Modest (Alfons) van Assche Van Assche, Alfons
Alfons van Assche (1891-1945) was als dom Modest abt van de Sint-Pietersabdij van Steenbrugge. Hij was tijdens het interbellum geestelijk leider van de Katholieke Jongeren Vredesactie. Hi... Lees meer
) ging hij daarop in, al handelde hij daarbij eerder vanuit een oprecht rechtvaardigheidsgevoelen dan uit Vlaamsgezindheid. Met flamingantische priesters kon de bisschop moeilijk overweg, evenmin trouwens met allen die zijn opvattingen niet deelden.

Deze houding bepaalde ook zijn visie op de Katholieke Arbeidersjeugd Katholieke Arbeidersjeugd
De Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) was een jongerenvereniging van de christelijke arbeidersbeweging en tegelijk een gespecialiseerde Katholieke Actiebeweging, opgericht in 1924 door de pr... Lees meer
, volgens hem de enige manier waarop de leek aan het kerkelijke apostolaat mocht deelnemen, namelijk gemandateerd door en onder controle van de bisschop. Daarom ook stond hij weigerachtig tegenover het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts Vlaams Verbond van Katholieke Scouts
Het Vlaams Verbond van Katholiek Scouts (1910) heet vandaag Scouts en Gidsen Vlaanderen. Het is de Vlaamse versie van de in 1907 door Baden Powell begonnen jeugdbeweging gericht op de zel... Lees meer
, en het is tevens de diepe oorzaak waarom hij in zijn bisdom geen jezuïetencolleges wenste.

Werken

— Etude sur Pascal, 1928.
— Collectio epistolorum pastoralium, instructionum, statutorum etc. auctoritate H. Lamiroy edita, I, II en III, 1931-1936, 1937-1947 en 1948-1952.

Literatuur

— A. Quaegebeur, 'Lijkrede', in: Annua Nuntia Loveniensia, 1953, pp. 181-186.
— J. Coppens, Zijne Excellentie Mgr. Lamiroy, 1956.
— L. Vos en L. Gevers, Dat volk moet herleven. Het studententijdschrift ‘De Vlaamsche Vlagge’ 1875-1933, 1976.
— J. Art, De evolutie van het aantal mannelijke roepingen in België tussen 1830 en 1975. Basisgegevens en richtingen voor verder onderzoek, in: RBHC-BTNG, jg. 10, 1979, pp. 281-370.
— L. Vos, Bloei en Ondergang van het AKVS, 1982, 2 dln.
— R. Boudens, Henri Lamiroy, in: M. Cloet (red.), Het Bisdom Brugge 1559-1984, 1984, pp. 389-400.
— L. Vos, Idealisme en engagement. De roeping van de katholieke studerende jeugd in Vlaanderen (1920-1990), 2011.

Suggestie doorgeven

1973: Amandus Dumon (pdf)

1998: Robrecht Boudens

2023: Johan Strobbe

Databanken

Inhoudstafel