Peeters, Kris

Persoon

Kris Peeters (1962) is jurist. Hij is cd&v-politicus en voormalig UNIZO-topman. Peeters werd Vlaams minister in 2004 en was minister-president van 2007 tot 2014. Van 2014 tot 2019 was hij federaal minister van Werk en vicepremier. In 2019 werd hij Europees Parlementslid, in 2021 trad hij af.

Geboorte
Reet, 18 mei 1962
Leestijd: 4 minuten

Kris Peeters groeide op in Ruisbroek, een deelgemeente van Puurs. Zijn vader werkte bij de Christelijke Mutualiteit (CM) en was actief in het lokale christendemocratische verenigingsleven. Zijn moeder was huisvrouw. Peeters volgde de humaniora in Boom en ging daarna rechten studeren in Antwerpen. Hij is licentiaat in de rechten en kandidaat in de wijsbegeerte. Hij behaalde nog een speciale licentie in boekhouding en fiscaliteit aan de Vlerick Management School.

NCMV – UNIZO

Peeters werkte bijna zeventien jaar voor het Nationaal Christelijk Middenstandsverbond (NCMV), later UNIZO. Na zijn start als advocaat in 1986 bij het bureau Storme, Leroy, Van Parys, Doolaege, werd hij in 1988 door Marianne Thyssen aangeworven als fiscaal adviseur op de studiedienst van het NCMV. Peeters klom snel op in de organisatie: van hoofd van de studiedienst (1991) naar secretaris-generaal (1994) tot gedelegeerd bestuurder (1999). Peeters werd de toponderhandelaar voor de organisatie in het sociaal overleg, zowel op Vlaams als federaal niveau.

Als gedelegeerd bestuurder voltooide Peeters de vernieuwingsoperatie van de organisatie: NCMV werd UNIZO. Hij zette de ‘ontstanding’ van de organisatie in. Het levensbeschouwelijke profiel werd afgezwakt en Peeters verbrak de exclusieve band met de CVP. Onder zijn leiding vervelde het onafhankelijke UNIZO van een klassiek middenstandsverbond tot een werkgeversorganisatie die de belangen van zelfstandige ondernemers en kmo’s assertief verdedigde. UNIZO benadrukte de centrale rol van de kmo in de Belgische economie en eiste dat het beleid daar meer op afgestemd werd. Peeters ontpopte zich in die jaren tot een actieve communicator en groeide uit tot een publiek figuur.

Vlaams minister-president

In 2004 werd Kris Peeters als extra-parlementair onverwacht minister in de Vlaamse regering- Leterme Leterme, Yves
Yves Leterme (1960) was christendemocratisch minister-president (2004-2007) van de Vlaamse Regering en eerste minister (2008-2011) van de federale regering. Hij ijverde voor confederalism... Lees meer
. Als minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur botste hij regelmatig met de groene Groen
In 1982 werd onder de naam AGALEV in Vlaanderen een ecologische partij opgericht, die zich later Groen! noemde en vandaag Groen. Lees meer
oppositie, maar ook met zijn eigen coalitiepartners. Als voormalige UNIZO-man was hij het ondernemingsvriendelijke gezicht van de regering en bepleitte hij een lijn van ‘verstandig groen’. Hij was een voorstander van kernergie en van een minder proactief milieubeleid. 

Kris Peeters ontpopte zich tot een aanwezige vakminister en werd verkozen als Kamerlid na de verkiezing in juni 2007. Hij besloot niet te zetelen, maar volgde Yves Leterme op als minister-president op 28 juni 2007. Zijn regering kreeg over het algemeen goede reacties in de pers, onder meer door het contrast met de strubbelingen op het federale niveau en Peeters’ dynamische imago. Peeters legde als minister-president een sterk zakelijke nadruk op innovatie, ondernemerschap en internationale uitstraling. Vlaanderen moest een ‘Europese topregio’ worden, waartoe ook het toekomstplan Pact 2020 met de sociale partners werd opgemaakt.

Copernicaanse revolutie

Als minister-president bepleitte hij in 2008 een ‘copernicaanse revolutie’: de deelstaten zouden het centrum van het land vormen en moesten alleen afstaan aan België wat ze samen wilden doen. De regionalisering van de arbeidsmarkt en de gezondheidsheidszorg waren voor hem prioritair. Verder pleitte hij ervoor om de dotaties te vervangen door een systeem van eigen verantwoordelijkheid inzake de personenbelasting en de vennootschapsbelasting.

Vanuit de Vlaamse Regering Vlaamse Regering
De Vlaamse regering is de uitvoerende macht van de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaamse Gewest, geïnstalleerd na de staatshervorming van 1980 en aanvankelijk aangeduid met de term 'executie... Lees meer
verhoogde Peeters in 2008 de druk op premier Leterme, die binnen zijn federale regering onderhandelingen voerde over een staatshervorming Staatshervorming
Tussen 1970 en vandaag werden zes staatshervormingen doorgevoerd die België omvormden van een unitaire in een federale staat met drie gewesten, het Vlaamse, het Waalse en het Brussels Hoo... Lees meer
. Na het afspringen van de onderhandelingen in september 2008 startte Peeters zijn gemeenschapsdialoog op, waarbij er van gemeenschap tot gemeenschap onderhandeld zou worden over een staatshervorming. De N-VA Nieuw-Vlaamse Alliantie
De N-VA is op electoraal vlak de meest succesvolle Vlaams-nationalistische partij ooit en slaagde er ook in om de grootste Belgische partij te worden. Ze zit bijna 20 jaar in de Vlaamse R... Lees meer
ging hiermee niet akkoord en verliet de Vlaamse regering. Het betekende het einde van het kartel met CD&V Christen Democratisch & Vlaams
Lees meer
. Peeters zou daartoe mee de forcing hebben gevoerd. De gemeenschapsdialoog werd na meer dan een jaar zonder resultaat beëindigd.

Mister Vlaanderen

Als ‘mister Vlaanderen’ groeide Kris Peeters tot een christendemocratisch boegbeeld. Bij de Vlaamse verkiezingen in 2009 werd hij de populairste politicus van het Vlaanderen. Hij vormde snel een nieuwe Vlaamse regering met de sp.a Vooruit
Lees meer
en de N-VA . De regering-Peeters II legde de eed af op 13 juli en gaf zichzelf de opdracht om flink te saneren als gevolg van de financiële crisis. Tijdens zijn tweede regeerperiode verliep de samenwerking met de regeringspartners veel moeilijker, onder meer door de gewijzigde electorale machtsverhoudingen, met de N-VA als nieuwe marktleider. Peeters-II kreeg weinig grote dossiers afgerond en werd geplaagd door het Oosterweeldossier.

Minister van Werk

In 2014 werd Peeters verkozen als Vlaams Parlementslid, maar hij verhuisde naar het federale niveau. In de regering-Michel werd hij vicepremier en minister van Werk, Economie en Consumenten, maar hij vond er moeilijk zijn draai. Het rechtse programma van de regering leverde hem veel kritiek op van de christendemocratische arbeidersbeweging Christelijke arbeidersbeweging
In de christelijke arbeidersbeweging heeft steeds een uitgesproken belangstelling voor de Vlaamse kwestie bestaan. De groeiende invloed van deze beweging, in het kielzog van de democratis... Lees meer
. Zijn pogingen om de regering een meer sociaal gezicht te geven, onder meer met zijn pleidooi voor een dual income tax, kwam hem dan weer op kritiek te staan van zijn coalitiepartners.

Europa

In 2018 was Peeters lijsttrekker bij de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen, waarvoor hij verhuisde uit Puurs. Door een geaccidenteerde campagne raakte hij veel politiek kapitaal kwijt. De christendemocraten boekten achteruitgang in Antwerpen. Peeters besloot niet te zetelen en verhuisde in 2019 opnieuw naar Puurs. In 2019 verhuisde Kris Peeters naar het Europese Parlement. In 2021 werd hij vicevoorzitter van de Europese Investeringsbank en verliet hij de politiek.

Suggestie doorgeven

2023: Martin Schoups

Databanken

Inhoudstafel