Callewaert, Jules
Dominicaan Jules Laurentius Callewaert (1886-1964) verwierf bekendheid als flamingantisch predikant.
Dominicaan Jules Laurentius Callewaert (1886-1964) verwierf bekendheid als flamingantisch predikant.
Campo Santo, de begraafplaats van Sint-Amandsberg, geniet faam als ‘de merkwaardigste van Vlaanderen’, als gevolg van de vele Vlaamsgezinde boegbeelden die er, te beginnen met Jan-Frans Willems, hun laatste rustplaats vonden.
Eugène Cantillon (1893-1942) werkte in 1915 vanuit Nederland kortstondig mee aan de activistische krant De Vlaamsche Post. Van 1918 tot zijn overlijden was hij journalist bij de krant Het Vaderland in Den Haag.
De Leuvense hoogleraar taalkunde Albert Carnoy (1878-1961) was een vooraanstaand plaatsnaamkundige. Als parlementslid en minister had hij oog voor de Vlaamse eisen.
Juliaan Claerhout (1859-1929) was priester en leraar aan het Tieltse Sint-Jozefscollege, waar hij door zijn Vlaamsgezinde initiatieven al snel in aanvaring kwam met het bisdom.
Petrus Claes (1884-1958) was een Antwerpse priester, die onder andere secretaris was van de Katholieke Vlaamse Landsbond, redacteur van De Morgenpost en een nauwe medewerker van Frans van Cauwelaert.
Hendrik Claeys (1838-1910) was een Vlaamsgezinde priester-leraar, schrijver en redenaar, die in 1875 betrokken was bij de oprichting van het Davidsfonds.
Psychiater Arthur Claus (1861-1932) engageerde zich tijdens de Eerste Wereldoorlog in het activisme en aanvaardde een positie als hoogleraar aan de vernederlandste Gentse universiteit.
Jozef Cleeren (1888-1974) was een Vlaamse priester die na de Eerste Wereldoorlog van activisme beschuldigd werd. Ook na de Tweede Wereldoorlog werd hij van collaboratie verdacht.
De Amerikaanse hoogleraar geschiedenis Shepard Clough (1901-1990) publiceerde in 1930 een proefschrift over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging.
In 1990 publiceerde een samenwerkingsverband van zeven professoren het rapport "Vlaanderen op een Kruispunt", pleitend voor Vlaamse autonomie binnen het federale kader. Het won de Emiel van de Guchtprijs.
Daniël Coens (1938-1992) was een socioloog en politicus voor de Christelijke Volkspartij. Hij was kamerlid, staatssecretaris van de Nederlandse Gemeenschap en het Vlaamse Gewest en minister van Ontwikkelingssamenwerking en van Onderwijs.