Encyclopedie

Pieter Blanckaert (1896-1944) was een Vlaamsgezinde Frans-Vlaming. Hij was voorzitter van het Vlaamsch Verbond van Frankrijk.

Jozef Blockhuys (1825-1907) was in Brussel als militante flamingant betrokken bij tal van organisaties. Ook was hij de auteur van een aantal Nederlandstalige leerboeken, toneelstukjes voor kinderen, novellen en gedichten.

De schrijver Hans Blunck (1888-1961) was tijdens de Eerste Wereldoorlog in Brussel nauw betrokken bij de Flamenpolitik en werd een spilfiguur in de contacten tussen Nederduitse regionalisten en activisten.

De Noord-Duitse publicist Jacob Bödewadt (1883-1946) ijverde tijdens de Eerste Wereldoorlog voor een toenadering tussen Vlaamse activisten en Nederduitse regionalisten.

De Brusselse advocaat Frans Bogaerts (1869-1926) was in de verkenningsfase van de Flamenpolitik eind 1914 betrokken bij de eerste contacten met vertegenwoordigers van het Duitse bezettingsbestuur en was werkzaam in verschillende activistische orga

Johannes Bosscha (1797-1874) was een Nederlands conservatief politicus. Hij kwam op voor de culturele eenheid van het Nederlandse taalgebied.

Nicolas Bourgeois (1896-1982) was een Frans-Vlaamse voorman en federalistisch denker. Hij was de rechterhand van Jean-Marie Gantois in het Vlaamsch Verbond van Frankrijk.

Harry J. Brinkman (1934-2016) was een docent Nederlandse taalkunde aan de Vrije Universiteit van Amsterdam.

De Groot-Nederlander Jan H. Broekman (1907-1983) was lid van onder meer het Dietsch Studentenverbond en De Dietsche Bond, en publiceerde in het culturele Verdinaso-orgaan Dietbrand.

De Nederlander Lammert Buning (1914-1979) ontwikkelde zich vanaf de late jaren 1960 tot een belangrijke, zij het controversiële historicus van de Vlaamse en de Groot-Nederlandse beweging, in het bijzonder over het activisme.

Hendrik Burger (1864-1957) was een Nederlandse arts-specialist en hoogleraar, die zich via De Dietsche Bond, waarvan hij van 1931 tot 1941 de voorzitter was, inzette voor de Groot-Nederlandse gedachte.