Drie Kraaiende Hanen
De ‘drie kraaiende hanen’ was de benaming voor de drie volksvertegenwoordigers die in 1910-1911 over de partijgrenzen heen een campagne voor de vernederlandsing van de Rijksuniversiteit Gent lanceerden.
De ‘drie kraaiende hanen’ was de benaming voor de drie volksvertegenwoordigers die in 1910-1911 over de partijgrenzen heen een campagne voor de vernederlandsing van de Rijksuniversiteit Gent lanceerden.
Jan du Four (1913-1999) was voorzitter van Geen Taal Geen Vrijheid en pleitte voor en na de Tweede Wereldoorlog voor de verdubbeling van de Brusselse universiteit.
Stephanus du Toit (1847-1911) was in Zuid-Afrika een grote pleitbezorger van het Afrikaans en had in dat verband tijdens de jaren 1880 nogal wat contact met Vlaanderen.
De Vlaamsgezinde priester Constant Duvillers (1803-1885) bracht tussen 1839 en 1851 een aantal publicaties uit waarin hij de (officiële) verwaarlozing van het Nederlands aanklaagde.
De Ecole des Hautes Etudes werd in 1923 door de francofone elite gesticht als reactie tegen de vernederlandsing van de Gentse rijksuniversiteit.
De Vlaamse beweging is fundamenteel getekend door de Eerste Wereldoorlog. De oorlog maakte een verregaande democratisering onafwendbaar, met wezenlijke gevolgen voor het politieke draagvlak en de praxis van de flaminganten.
Jacques Fermaut (1939) is een Frans-Vlaamse leraar en auteur. Hij was redacteur van Ons Erfdeel, Septentrion en het jaarboek De Franse Nederlanden.
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme.
Germanist Joos Florquin (1916-1978) was medewerker van de BRT. Hij werd bekend met de door hem gepresenteerde reeks Ten Huize Van. Daarnaast was Florquin bestuurslid van Dietsche Warande en Belfort.