Mattheyssens, Reimond

Reimond Mattheyssens volgde humaniora aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Antwerpen en studeerde daarna politieke en sociale wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Leuven. Na zijn studies was Mattheyssens werkzaam in het boekbedrijf, vanaf 1955 als zelfstandig boekhandelaar. Na de Tweede Wereldoorlog toonde hij sterke belangstelling voor het lot van de Vlaamse oud-soldaten en in 1948 behoorde hij tot de heroprichters van het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders Verbond VOS
Het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders (VOS), opgericht in 1919, was een flamingantische vereniging voor oud-strijders van de Eerste Wereldoorlog, die in de loop van het interbellum tot ee... Lees meer (VOS) in de provincie Antwerpen. In die hoedanigheid sprak hij in 1954 op de IJzerbedevaart IJzerbedevaarten
De IJzerbedevaart is een jaarlijkse herdenking van de Vlaamse gesneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog, die ontstond omstreeks 1920. Dit voor de Vlaamse beweging erg symbolische gebeur... Lees meer .

In het voorjaar van 1955 werd Mattheyssens voorzitter van de Volksunie Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer (VU) in het arrondissement Antwerpen. Hij vervulde die functie tot 1962. In de periode 1955-1960 trad hij ook op als provinciaal VU-voorzitter. Tevens zetelde hij tot 1973 in het nationaal partijbestuur. Op lokaal vlak was hij de eerste voorzitter (1955-1957) van de VU-afdeling in zijn woonplaats Mortsel.

Vanaf de parlementsverkiezingen van 1961 zetelde Mattheyssens in de Kamer. Hij was er tot het einde van zijn mandaat in 1978 ondervoorzitter van de VU-fractie. In de Kamer ging zijn bijzondere aandacht naar de belangen van de middenstand en naar de vernederlandsing van het leger Leger
Lees meer . Zo was hij de drijvende kracht achter het wetsvoorstel dat de toegang tot de Koninklijke Militaire School voor Vlamingen vergemakkelijkte. Daarnaast diende hij in 1962 als eerste een wetsvoorstel in dat de overheveling van de Franse afdeling van de Leuvense universiteit naar Wallonië impliceerde (Zie: Hoger onderwijs in Leuven Hoger onderwijs in Leuven
De Franstalige Katholieke Universiteit Leuven werd vanaf 1910 geleidelijk vernederlandst. De strijd voor ‘Leuven Vlaams’ leidde in 1968 tot een splitsing, het ontstaan van twee autonome L... Lees meer ).

Na de oprichting van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap
Lees meer werd Mattheyssens in dat kader voorzitter van de commissie voor taalwetgeving Taalpolitiek en -wetgeving
Situaties van taalonderdrukking vindt men wereldwijd. Daarom besteedt deze bijdrage eerst aandacht aan gehanteerde taalpolitieke strategieën. Ook in België verzette een gedomineerde taalg... Lees meer en taalbescherming. In die hoedanigheid droeg hij bij tot het aannemen van de eerste Vlaamse decreten, onder meer het door de Franstaligen verguisde Septemberdecreet op de vernederlandsing van het bedrijfsleven. In de periode 1977-1978 behoorde Mattheyssens binnen de VU tot de tegenstanders van het Egmontpact. Bij de parlementsverkiezingen van 1978 stond hij zijn verkiesbare plaats op de Antwerpse Kamerlijst af en trad hij op als lijstduwer.