Huberti, Gustave

Studeerde op zijn zestiende af aan het Brusselse conservatorium met vijf eerste prijzen, waaronder een eerste prijs compositie bij F.J. Fétis. In 1865 won Huberti met de cantate La fille de Jepthé de Prijs van Rome, waarna hij drie jaar in Duitsland verbleef. Hij schreef er onder meer op poëzie van Johann Uhland Uhland, Johann
Johann Uhland (1787-1862) was een vermaarde Zuid-Duitse dichter die literaire contacten onderhield met de vroege Vlaamse beweging. Lees meer de cyclus Wanderlieder, die hij opdroeg aan zijn vriend Emiel Blauwaert Blauwaert, Emiel
Operazanger Emiel Blauwaert (1845-1891) promootte met zijn optredens in de eigen volkstaal nationaal en internationaal de Vlaamse muziekbeweging. Lees meer . Daarna werkte hij in Italië aan een Histoire de la musique religieuse des Italiens et des Néerlandais. Bij zijn terugkeer in België kwam hij in contact met Emanuel Hiel Hiel, Emanuel
Emanuel Hiel (1834-1899) was een Vlaamse dichter en schrijver. Als radicaal-democratische, vrijzinnige flamingant speelde hij een belangrijke rol in het Vlaamsgezinde verenigingsleven in ... Lees meer en via hem met Peter Benoit Benoit, Peter
Peter Benoit (1834-1901) was een Vlaamsgezinde componist en muziekpedagoog. Lees meer en de hele Vlaamse muziekbeweging Muziek
Lees meer .

Huberti werd een overtuigd aanhanger van Benoits nationalistische leer en componeerde verschillende werken op (Nederlandse) teksten van Hiel, onder andere het oratorium Een laatste zonnestraal (1870), Willem van Oranjes dood (een cantate voor een vrijmetselaarsplechtigheid in 1878), het mannenkoor Van Maerlantszang en meerdere liederen.

Na enkele jaren directeurschap aan de muziekschool van Mons (1874-1877) werd Huberti muziekinspecteur bij de Antwerpse stadsscholen. Hij schreef toen composities voor kinderen, waaronder, opnieuw op tekst van Hiel, het oratorium Kinderlast en Leed. In Antwerpen leidde hij het koor Grisar: tijdens de wereldtentoonstelling van 1885 werkte hij mee aan de muziekuitvoeringen en dirigeerde hij onder meer de tweede symfonie van Alexander Borodin. Als Wagneriaan van het eerste uur begeleidde hij tijdens de Bayreuther Festspiele van 1889 in Villa Wahnfried Blauwaert aan de piano, in fragmenten uit Benoits De Oorlog en in enkele eigen liederen.

Niettegenstaande zijn Franstalige afkomst wordt Huberti beschouwd als een Vlaamse componist: op de viering van het tienjarige bestaan van De Distel De Distel
De Distel was een in 1881 door Jan-Matthijs Brans en Jan Baptist Janmoulle te Brussel opgericht Nederlandstalig letterkundig genootschap, met als kenspreuk ‘Stekelig, niet hekelig’. ... Lees meer in 1891 werd naast muziek van Richard Wagner ook het werk van Vlaamse componisten uitgevoerd, onder wie Edgar Tinel Tinel, Edgar
Edgar Tinel (1854-1912) was een componist die zich met zijn liederen aanvankelijk binnen de Vlaamse beweging situeerde, maar later uitsluitend nog religieuze muziek componeerde. Hij verdi... Lees meer , Benoit, Willem de Mol en Huberti.

In 1893 werd Huberti directeur van de muziekschool van Sint-Joost-ten-Node, waar hij werken programmeerde van Benoit (De Schelde, Lucifer) en Jan Blockx Blockx, Jan
Jan Blockx (1851-1912) was een leerling en opvolger van Peter Benoit als directeur van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Hij componeerde Nederlandstalige muziekstukken die internat... Lees meer (Klokke Roeland). Zijn belangrijkste orkestwerken zijn het symfonisch gedicht Hymne à la science (voor de 25ste verjaardag van de Université libre de Bruxelles), Triomfeest (voor orgel en orkest), een pianoconcerto en de onder invloed van Hector Berlioz geschreven Symphonie funèbre. Daarnaast schreef Huberti ook muziekkritieken voor verschillende tijdschriften. Als leider van de Muziekfeesten der Onderrichtsbond, van de Vlaamsche Kunstkring en als directeur van de muziekschool in Sint-Joost-ten-Node zette hij zich in voor de uitvoering van het werk van Vlaamse componisten in het Brusselse concertleven.