Tinel, Edgar

Persoon
Jan Dewilde (2023, ongewijzigd), Jan Dewilde (1998)

Edgar Tinel (1854-1912) was een componist die zich met zijn liederen aanvankelijk binnen de Vlaamse beweging situeerde, maar later uitsluitend nog religieuze muziek componeerde. Hij verdiende zijn brood als muziekleraar en directeur van het Conservatorium van Brussel.

Volledige voornaam
Edgar Pierre Joseph
Alternatieve naam
Edgard
Geboorte
Sinaai, 27 maart 1854
Overlijden
Brussel, 28 oktober 1912
Leestijd: 2 minuten

Begon na zijn studietijd aan het Brussels conservatorium, waar hij bij François-Auguste Gevaert Gevaert, Frans
François-Auguste Gevaert (1828-1908) componeerde aanvankelijk Nederlandstalige liedteksten. In 1871 werd hij directeur van het Brusselse conservatorium. Daarna werd hij een tegenstander v... Lees meer
compositie volgde, een korte, maar succesrijke carrière als concertpianist. Als componist debuteerde Tinel met pianomuziek en enkele liedcycli op Franse, Duitse en Nederlandse teksten (onder andere Loverkens, op gedichten van August Hoffmann von Fallersleben Hoffmann, August
August Hoffmann Von Fallersleben (1789-1874) was een Duits filoloog en bibliothecaris. Hij ontwikkelde een nauwe band met de Vlaamse beweging vanuit zijn pan-Germaans en filologisch stand... Lees meer
). In 1877 behaalde hij de Romeprijs met de Vlaamse cantate Klokke Roeland op tekst van Julius Sabbe Sabbe, Julius
Lees meer
. Daarna schreef hij enkele liederen en koren die zich nog situeren binnen de V.B.: Hulde aan Conscience, De Vlaamsche Stemme, Studentenlied. Maar bijna onmiddellijk werkte Tinel haast exclusief voor de katholieke zuil. Hij componeerde onder meer het Lied van den katholieken schoolpenning en de Pater de Smet-cantate en was actief binnen de liedbeweging van het Davidsfonds Davidsfonds
Het Davidsfonds is een katholieke Vlaamse cultuurvereniging, die werd opgericht in januari 1875. Lees meer
en van de katholieke studentenbonden ( katholieke Vlaamse studentenbeweging Katholieke Vlaamse studentenbeweging
De Katholieke Vlaamse Studentenbeweging was de georganiseerde deelname van de katholieke studerende jeugd aan de Vlaamse beweging. Ze leverde daartoe met haar grote aanhang van ca. 1875 t... Lees meer
). In 1881 werd hij na Lemmens de tweede directeur van het Instituut voor Kerkmuziek in Mechelen. In die hoedanigheid werkte hij mee aan Motu proprio van Pius X en bestudeerde hij oude kerkmuziek. Hij schreef nog bijna uitsluitend religieuze werken, waaronder koren op teksten van Guido Gezelle Gezelle, Guido
Guido Gezelle (1830-1899) was een Vlaamse priester die de Vlaamse volkstaal verdedigde binnen het algemeen Nederlands. Hij verwierf grote bekendheid als lyrisch dichter van religieuze nat... Lees meer
, liturgische muziek en vooral drie grote muzikale heiligenlevens: Franciscus (1888), Godelieve (1894) en Katherina (1909). Vooral het eerste werk werd, mede door de promotie van de uitgeverij Breitkopf und Härtel, een groot internationaal succes. Tinel geloofde niet in Peter Benoit Benoit, Peter
Peter Benoit (1834-1901) was een Vlaamsgezinde componist en muziekpedagoog. Lees meer
s muzieknationalistische ideeën – hij zweerde zelfs bij Brahms en Schumann – en ook zijn van hem enkele uitspraken overgeleverd waarin hij tekeer ging tegen flamingant Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer
ische ideeën. Dat belette hem niet als inspecteur van het muziekonderwijs (1889-1909) Benoit te steunen in zijn gevecht voor een Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen
Het Koninklijk Conservatorium Antwerpen is een onderwijsinstelling voor dans, drama en muziek. In 1898 was het de eerste Nederlandstalige instelling voor hoger onderwijs in België. ... Lees meer
in Antwerpen. Zo reageerde hij in 1889 tegen het voorstel van de katholieke regering om het Instituut voor Kerkmuziek te verheffen tot Koninklijk Conservatorium en verdedigde hij Benoits plannen. In 1909 werd Tinel directeur van het conservatorium van Brussel en in 1910 kapelmeester van de koning.

Literatuur

– L. Lambrechts, 'Een lied van Tinel', in Het zingende Vlaanderen (1912), p. 35-45.
– P. Tinel, 'Tinel en Benoit', in Musica Sacra (1952), p. 373.

Suggestie doorgeven

1975: Karel Wauters (pdf)

1998: Jan Dewilde

2023: Jan Dewilde

Databanken

Inhoudstafel