Sleurs, Elke

Elke Sleurs is geboren en getogen in Gent. Haar maatschappelijk engagement kreeg ze van thuis uit mee. Al van toen ze een tiener was, steunde ze ontwikkelingsprojecten in Mali. Ze was ook jarenlang actief voor het Vlaams Verbond van Katholieke Meisjesgidsen Vlaams Verbond van Katholieke Scouts
Het Vlaams Verbond van Katholiek Scouts (1910) heet vandaag Scouts en Gidsen Vlaanderen. Het is de Vlaamse versie van de in 1907 door Baden Powell begonnen jeugdbeweging gericht op de zel... Lees meer , vandaag de Scouts en Gidsen Vlaanderen.

Toen ze 18 was, trok ze naar de Vrije Universiteit van Brussel om geneeskunde te studeren. Ze studeerde af als gynaecologe en specialiseerde zich in prenatale echografie en diagnostiek. Na haar studies werkte ze voor het Universitair Ziekenhuis van Brussel, het AZ Sint-Lucas in Gent en het Universitair Ziekenhuis van Gent. In 2002 – toen ze al werkte – volgde ze nog een specialisatiejaar aan de Michigan University in Detroit.

Keuze voor de politiek

Sleurs was ook in de Vlaamse beweging al op jonge leeftijd geëngageerd. Ze was eerst lid van de Volksuniejongeren (VUJO) Volksuniejongeren
Lees meer en later ook van het lokale en regionale partijbestuur van de Volksunie (VU) Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer . Na de ontbinding van de VU koos ze voor de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) Nieuw-Vlaamse Alliantie
De N-VA is op electoraal vlak de meest succesvolle Vlaams-nationalistische partij ooit en slaagde er ook in om de grootste Belgische partij te worden. Ze zit bijna 20 jaar in de Vlaamse R... Lees meer . Ze nam deel aan alle verkiezingen sinds ze meerderjarig was, maar op een kortstondig avontuur in de OCMW-raad van Gent (2007) na, wimpelde ze elk politiek mandaat af omdat ze voluit wilde gaan voor haar werk in het ziekenhuis.

Toen ze in 2010 rechtstreeks verkozen werd in de Senaat, koos Sleurs wel voor een carrière in de actieve politiek. Ze werd daar voorzitter van de commissie Sociale Aangelegenheden. Ook de ethische dossiers volgde ze op de voet. Zo lag Sleurs aan de basis van het compromis waardoor wilsbekwame minderjarigen recht hebben op euthanasie. Twee jaar later legde ze de eed af in de Gentse gemeenteraad, als opvolger van Tony van Parys ( CD&V Christen Democratisch & Vlaams
Lees meer ), en nam ze definitief afscheid van het UZ. Nog eens twee jaar later – in 2014 – werd ze voor het eerst verkozen in het Vlaams Parlement Vlaams Parlement
Het Vlaams Parlement is de parlementaire vergadering van de Vlaamse deelstaat in het federale België. Zijn geschiedenis kent drie grote fasen: de periode van de Cultuurraad voor de Neder... Lees meer .

De grote verrassing

Op 11 oktober 2014 legde een nieuwe federale regering onder leiding van premier Charles Michel (MR) de eed af in het koninklijk paleis. N-VA-voorzitter Bart de Wever De Wever, Bart
Bart de Wever (1970) is een Vlaams-nationalistisch politicus. Hij is sinds 2004 voorzitter van de N-VA, die onder zijn voorzitterschap de grootste partij van België werd. Sinds 2013 is hi... Lees meer , de architect van deze regering, presenteerde een grote verrassing: Elke Sleurs werd staatssecretaris, bevoegd voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, Bestrijding van de fiscale fraude en Wetenschapsbeleid. De Gentse gynaecologe moest het sociale gezicht worden van de regering. Ook opvallend: Sleurs was bijna de enige N-VA’er die uit het vizier bleef van de Franstalige oppositie. Zelf schreef ze dat toe aan de nauwe contacten die ze had opgebouwd in de Senaat met onder anderen PS-kopstuk Laurette Onkelinx. In mei 2015 werd Grootstedenbeleid toegevoegd aan haar bevoegdhedenpakket, maar verloor ze Fiscale Fraudebestrijding aan partijgenoot Johan van Overtveldt.

Als staatssecretaris kreeg ze weinig belangstelling van de pers. Een opvallende hervorming was het toegankelijker maken van de collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer -dossiers. Sleurs vond dat – naast wetenschappers – ook familieleden deze documenten moesten kunnen inkijken. Ze realiseerde ook de overdracht van het beheer hiervan aan het Rijksarchief. Het College van procureurs-generaal bleef wel verantwoordelijk voor de toegang tot gevoelige dossiers.

Sleurs’ oom – Lode Sleurs Sleurs, Lode
Lees meer – werd na de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer veroordeeld voor collaboratie en ook effectief geëxecuteerd.

Aan diggelen

In februari 2017 gaf de staatssecretaris haar mandaat terug aan de partij omdat ze zich voluit wilde toeleggen op de lokale verkiezingen in Gent. Kopman Siegfried Bracke had immers een stap opzijgezet na de Telenet-affaire, waardoor Sleurs een mogelijkheid zag om de nieuwe lijsttrekker te worden. Ze wilde burgemeester worden van de hoofdstad van Oost-Vlaanderen. Zuhal Demir zou haar opvolgen als staatssecretaris.

Eén jaar later lagen deze plannen aan diggelen. Op een persconferentie zette Sleurs een stap opzij na aanhoudende strubbelingen met Bracke over de lijstvorming. Anneleen van Bossuyt werd de nieuwe lijsttrekker. Sleurs bleef wel aan boord en raakte als lijstduwer verkozen. In september 2021 verdween ze tijdelijk uit de gemeenteraad om mantelzorg te doen voor haar hoogbejaarde ouders die bij haar inwonen.

In 2019 werd ze ook opnieuw verkozen in het Vlaams halfrond, waar ze zich toelegt op welzijn, volksgezondheid, gezin en armoedebestrijding.