Remouchamps, Edouard

Edouard Remouchamps was de zoon van een Waalse vader (gelegenheidsdichter en toneelschrijver) en van een Vlaamse moeder. Hij studeerde aan het Antwerps atheneum en aan de Gentse universiteit, waar hij in 1883 promoveerde tot doctor in de geneeskunde. Een reisbeurs bracht hem daarna onder andere in Straatsburg, Parijs, diverse steden in Nederland, Philadelphia, Madeira, Rio de Janeiro, Montevideo en Buenos Aires. Na een assistentschap van 1890 tot 1895 aan de Gentse universiteit maakte Remouchamps de overstap naar de praktijk. In de Gentse volksbuurten organiseerde hij kosteloze spreekuren en huisbezoeken. Jarenlang was hij ook afdelingschef Interne Geneeskunde in de Bijloke.

Als student sloot Remouchamps zich aan bij het Willemsfonds in zijn geboorteplaats Lier en bij het Gentse studentengenootschap ‘t Zal wel gaan 't Zal Wel Gaan
Lees meer , waar hij bijdragen schreef voor de almanakken en twee jaar de functie van schrijver bekleedde. Via 't Zal wel gaan kwam hij in contact met figuren als Leo Baekeland en Julius Mac Leod Mac Leod, Julius
Julius Mac Leod (1857-1919) was hoogleraar plantkunde aan de Gentse universiteit en een Vlaamsgezinde progressieve liberaal. Hij was een belangrijke pleitbezorger van de vernederlandsing ... Lees meer . Voor het Willemsfonds en het Hooger Onderwijs voor het Volk Hooger Onderwijs voor het Volk
Hooger Onderwijs voor het Volk was de Nederlandstalige hogeschooluitbreiding van de Gentse universiteit, opgericht in 1892. Lees meer hield hij voordrachten, onder andere over tuberculose. In het kader van de volksverheffing schreef Remouchamps het volksboekje De Tering (1892). In deze uitgave van het Willemsfonds vertaalde hij recente wetenschappelijke bevindingen naar het ruime publiek toe in de taal van dat publiek. Dit engagement weerspiegelde zich verder in Remouchamps' deelname aan de Vlaamsche Wetenschappelijke Congressen.