De Nederlands-Vlaamse Vereniging Noord en Zuid ontstond in 1943, toen een aantal Nederlanders, onder wie oud-leden van de Dietsche Bond (DB) en het Dietsch Studentenverbond (DSV), in Amsterdam een clandestiene denkgroep opzetten in verband met de
Het Nederlandsch Tooneelverbond was een overkoepelende Noord- en Zuid-Nederlandse toneelorganisatie die werd opgericht in 1870. Het verbond was een van de vele pogingen uit de 19de eeuw om het toneel te 'verheffen'.
De Nederlandse Congressen waren gemeenschappelijke (culturele) ontmoetingen van Vlamingen en Nederlanders in Vlaanderen en Nederland die met onderbrekingen werden georganiseerd sinds 1849.
Neerlandia, gesticht door Hippoliet Meert in 1896, werd in 1897 de spreekbuis van het Algemeen-Nederlands Verbond (ANV).
De Noord-Zuiddagen waren Vlaams-Nederlandse ontmoetingsdagen die tussen 1974 en 1980 werden gehouden in Essen. Ze werden georganiseerd als voortzetting van de Groot-Kempische Cultuurdagen in Hilvarenbeek.
Duitser Friedrich Oetker (1808-1881) verbleef als balling in Gent. Hij pleitte in meerdere publicaties voor een politisering van de Vlaamsgezinden binnen de bestaande partijen en voor de eentaligheid van Vlaanderen.
Onze Kongo was een Vlaamsgezind, wetenschappelijk tijdschrift over de kolonie dat gedragen werd door een groep Leuvense professoren en missionarissen.
Onze Taal (1927-1930) was het maandblad van de Vlaamse vriendenkringen in Frans-Vlaanderen.
Taalkundige Piet Paardekooper (1920) was docent aan meerdere universiteiten. In Nederland hekelde hij de achterstelling van de Vlamingen en steunde hij de Volksunie. Het leverde hem een storm van protest op.
Ludwig (Lutz) Petsch (1913-onbekend) was doctor in de geschiedenis, medewerker van DeVlag, functionaris van het Duitse nationaalsocialistische bezettingsregime, SS-Untersturmführer, vertaler en auteur.
Franz Petri (1903-1993) was een Duitse historicus, deskundige voor Belgische en Nederlandse geschiedenis en tijdens de Tweede Wereldoorlog referent voor cultuur en onderwijs in het Duitse militair bestuur voor België en Noord-Frankrijk.
De katholieke Beierse politicus Franz Pfleger (1872-1964) was vanaf 1915 betrokken bij de propaganda voor de Flamenpolitik. In het najaar van 1918 was hij enkele weken referent in het Duitse bezettingsbestuur in Brussel.
