Encyclopedie

Herman Baccaert (1883-1921) was een Vlaamsgezind filoloog, journalist, ambtenaar en kunstcriticus. Hij was redacteur van Vlaamse tijdschriften en secretaris van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen.

Pieter Jozef Backx (1833-1917) was één van de grondleggers van de christelijke arbeidersbeweging in de stad Antwerpen.

Lode Baekelmans (1879-1965) was een Antwerpse schrijver en bibliothecaris.

Jurist Frans Baert (1925-2022) was actief in de Volksunie als parlements- en gemeenteraadslid. Hij legde zich vooral toe op de staatshervormingen.

Advocaat Koen Baert (1951-1999) was van 1981 tot 1983 provincieraadslid voor de Volksunie en werd vervolgens algemeen secretaris van het IJzerbedevaartcomité (tot 1993). Hij maakte daarnaast deel uit van diverse Vlaamsgezinde organisaties.

Gustaaf Baeten (1898-1974) was in Gent voorzitter van het Katholiek Vlaams Hoog Studentenverbond. In 1932 was hij medestichter van het weekblad Jong Dietschland. Daarna werd hij lid van het Verdinaso.

Walter Baeten (1944) is een leraar wiskunde op rust en bestuurder in het Vlaamsgezinde middenveld. Van 2003 tot 2009 was hij voorzitter van het IJzerbedevaartcomité.

Eugène Baie (1874-1963) was een Franstalige journalist en essayist. Hij kwam tijdens en na de Eerste Wereldoorlog in het nationalistische kamp terecht. Na de oorlog legde hij zich vooral toe op de literatuur.

De Vlaamsgezinde socialist August Balthazar (1893-1952) was tijdens het interbellum een van de sterkhouders van de Belgische Werkliedenpartij in Gent. Van 1938 tot 1944 was hij minister.

Flor Barbry (1921-1986) was een auteur, vertaler en regisseur van toneelstukken voor Het Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen. In 1966 ontving hij de Visser-Neerlandiaprijs.

Jan Bascour (1923-1996) was een Vlaamsgezinde liberale politicus en burgemeester van Lennik. In 1968 was hij medestichter van de Blauwe Leeuwen in Brussel. Hij was (onder)voorzitter van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap.

Maurits Basse (1868-1944) behoorde tot de vrijzinnige, liberale groep van atheneumleerkrachten en professoren die ook dicht bij het Willemsfonds stonden. Zijn betekenis voor de Vlaamse beweging situeerde zich vooral op letterkundig vlak.

Hippoliet Bauduin (1806-1882) ijverde voor de materiële lotsverbetering en de culturele verheffing van het Vlaamse volk en was geëngageerd in het Vlaamse Brusselse verenigingsleven.