Le Bien Public

Le Bien Public was een Gents ultramontaans dagblad en verscheen van 1853 tot 1940. Het werd opgericht op initiatief van de industriëlen Joseph de Hemptinne, Ernest Solvyns, Désiré Casier-Legrand en notaris Jules Lammens. De krant was het blad van het gematigd ultramontanisme in België en droeg vóór 1884 in hoge mate bij tot de politieke bewustwording van de katholieke partij Katholieke partij
De katholieke partij, later CVP (vanaf 1945) en CD&V (vanaf 2001) speelde een cruciale rol in de geschiedenis van de Vlaamse beweging. De partij had een belangrijk aandeel in onder m... Lees meer . Toen vanaf de jaren 1880 de discussie tussen ultramontanisme en liberaal-katholicisme was voorbijgestreefd, besteedde het dagblad meer aandacht aan sociale problemen.

Le Bien Public vertegenwoordigde steeds het standpunt van de bisschoppen en had bijgevolg sympathie voor de volkstaal, zij het enkel in zoverre die volkstaal kon bijdragen tot de verspreiding van de godsdienst. Een politieke vertaling hiervan wenste het blad hoegenaamd niet. Le Bien Public kantte zich in 1896-1897 tegen de vernederlandsing van de Gentse universiteit en tegen de samenwerking van katholieke Vlaamsgezinden met anderen rond de Gelijkheidswet Gelijkheidswet
De gelijkheidswet van 1898 stelde het Nederlands voor officiële publicaties gelijk aan het Frans. De wet werd vanuit de Vlaamse beweging breed ondersteund, en leidde, na de Waalse afwijzi... Lees meer . Tussen 1901 en 1909 was het dagblad de toonaangever in het bestrijden van de wetsvoorstellen inzake een taalregeling voor het vrij middelbaar onderwijs.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog Eerste Wereldoorlog
De Vlaamse beweging is fundamenteel getekend door de Eerste Wereldoorlog. De oorlog maakte een verregaande democratisering onafwendbaar, met wezenlijke gevolgen voor het politieke draagv... Lees meer bleef Le Bien Public verschijnen tot in 1917. Na de Wapenstilstand in november 1918 werd het blad overgenomen door de Antwerpse katholieke krant La Métropole. Ook tijdens het interbellum bleef Le Bien Public gekant tegen elke stap in de richting van het Vlaamse minimumprogramma Minimumprogramma
Het Minimumprogramma was de benaming voor het eisenpakket dat de Belgisch-loyale flaminganten, in het bijzonder inzake taalwetgeving, in de periode tussen de beide wereldoorlogen nastreef... Lees meer . Symbolisch in die zin is haar steun bij de gemeenteraads- en parlementsverkiezingen van 1932 aan de Gentse dissidente lijst Union catholique.