Kalff, Gerrit

Persoon
Luc Vandeweyer (2023, ongewijzigd), Luc Vandeweyer (1998)

Gerrit Kalff (1856-1923) was een Nederlandse taalkundige, die banden onderhield met de Vlaamse beweging en erelid was van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde.

Geboorte
Zwolle, 30 juni 1856
Overlijden
Sassnitz, 31 augustus 1923
Leestijd: 2 minuten

Studeerde te Amsterdam en Leiden en promoveerde in 1883 op Het Lied in de Middeleeuwen. Voordien was Kalff bevriend geraakt met Paul Fredericq Fredericq, Paul
Paul Fredericq (1850-1920) was een vooraanstaande Gentse historicus, die als de officieuze ideoloog van het liberaal flamingantisme kan worden  omschreven. Als rector van de Gentse univer... Lees meer
, later ook met Florimond van Duyse Van Duyse, Florimond
Florimond Van Duyse (1843-1910) ijverde als magistraat voor Nederlandstalige militaire rechtspraak. Ook verzamelde en bestudeerde hij oud-Nederlandse volksliederen. Verder componeerde hij... Lees meer
. Hij was van 1879 tot 1896 leraar te Haarlem en Amsterdam en werd daarna hoogleraar in de Nederlandse taal- en letterkunde te Utrecht en in 1902 hoogleraar te Leiden als opvolger van Jan ten Brink Ten Brink, Jan
Jan ten Brink (1834-1901), hoogleraar Nederlandse literatuur in Leiden, koesterde sympathie voor Vlaanderen en de Vlaamse beweging. Lees meer
.

In 1902 vertegenwoordigde Kalff de Nederlandse regering op het 27ste Nederlandsch Taal- en Letterkundig Congres Nederlandse Congressen
De Nederlandse Congressen waren gemeenschappelijke (culturele) ontmoetingen van Vlamingen en Nederlanders in Vlaanderen en Nederland die met onderbrekingen werden georganiseerd sinds 1849... Lees meer
te Kortrijk; in 1911 werd hij buitenlands erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde
De Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde (KANTL, 1886) is een instelling die zich in de loop van haar geschiedenis heeft ingezet zowel voor taalculturele, -wetenschappeli... Lees meer
, maar volgens het oordeel van zijn zoon is hij nooit een "doldriftig Groot-Nederlander" geweest en met de V.B. dwepen deed hij allerminst. Wel betreurde hij in twee artikelen in De Gids dat men in Nederland geen werkelijke kennis had van en geen belangstelling opbracht voor de V.B. Via zijn contacten met Fredericq en met Van Duyse bleef hij vanuit de verte bij de Vlaamse zaak betrokken.

Werken

– Geschiedenis der Nederlandsche Letterkunde, 7 dln., 1906-1912.
– 'Over Vlaamsche volkskracht', in De Gids, jg. 71 (1907), p. 338-350 en jg. 74 (1910), p. 54-74.

Literatuur

– G. Kalff jr., 'Leven van G. Kalff', in G. Kalff, West-Europeesche Letterkunde, II, 1942.
– G. Brom, Geschiedschrijvers van onze Letterkunde, 1944.

Suggestie doorgeven

1973: Samuel J. Lenselinck (pdf)

1998: Luc Vandeweyer

2023: Luc Vandeweyer

Databanken

Inhoudstafel