Degraeve, Joris

Joris Degraeve volgde een opleiding regentaat aan de katholieke Hogeschool Sint-Thomas in Brussel. In 1940 trad hij in het huwelijk met Reimonde Vindevogel uit Niel-bij-As, een nicht van Leo Vindevogel Vindevogel, Leo
Leo Vindevogel (1888-1945) was een Vlaamsgezinde katholieke politicus, die tijdens de bezetting oorlogsburgemeester van Ronse was en daarvoor na de oorlog ter dood veroordeeld werd. Zijn... Lees meer . Als onderluitenant bij het 4e Linieregiment nam Degraeve deel aan de Achttiendaagse Veldtocht en verbleef hij als krijgsgevangene in Duitsland.

Na zijn vrijlating gaf hij les aan de Rijksmiddelbare School van Eisden. Degraeve sloot zich aan bij de Vlaamsche leraarsbond van het Officieel Middelbaar Onderwijs (OMO), wat hem na de bezetting op een tijdelijke schorsing binnen het onderwijs Onderwijs
Lees meer kwam te staan. In 1945 vestigde hij zich met zijn gezin in Gent, gaf hij les aan het Koninklijk Atheneum van Deinze en studeerde hij economische wetenschappen aan de Gentse Rijksuniversiteit, waar hij bevriend raakte met Wim Jorissen Jorissen, Wim (sr.)
Wim Jorissen (1922-1982) was een radicaal Vlaams-nationalistisch boegbeeld van de Volksunie (VU), die in de pioniersjaren van de partij en tot het midden van de jaren 1970 het succes en d... Lees meer . Na zijn studies vestigde Degraeve zich in 1950 met zijn gezin definitief in Niel-bij-As en ging hij lesgeven aan het Koninklijk Atheneum van Genk en de Hoge Mijnbouwschool van Hasselt.

Pionier van de Volksunie in Limburg

Joris Degraeve was een van de pioniers van de Volksunie (VU) Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer in Limburg Limburg
Lees meer . In februari 1955 behoorde hij samen met onder meer Wim Jorissen en Clement Colemont Colemont, Clement
Landbouwingenieur Clem Colemont (1920-1974) was een van de stichters van de Volksunie in Limburg, secretaris van het provinciaal bestuur en organisator van de partij. Lees meer tot de oprichters van de provinciale partijafdeling. In juni 1958 trok Degraeve de Limburgse Senaatslijst van de Volksunie, maar hij werd niet verkozen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen vier maanden later werd Degraeve wel verkozen. Van 1958 tot 1970 zetelde hij onafgebroken in de gemeenteraad van Niel-bij-As, en na de fusie, van 1970 tot 1974 in de gemeenteraad van As. In 1961 haalde Degraeve de allereerste Limburgse provincieraadszetel binnen voor zijn partij. In 1965 werd hij herkozen en aangesteld als fractievoorzitter.

Als econoom lag de sociaaleconomische situatie van zijn provincie hem nauw aan het hart, en in het bijzonder de mijnproblematiek. Degraeve zette zich verder ook sterk in voor de overheveling van de Voerstreek Voeren
Lees meer naar Limburg, alsook voor de oprichting van het Bisdom Hasselt. Nadat Wim Jorissen in 1961 naar Mechelen verhuisde, volgde Degraeve hem op als provinciaal voorzitter van de Volksunie in Limburg. Met Colemont als rechterhand stond hij in voor de uitbouw van de partij in deze moeilijke pioniersperiode.

Om een verkiezingsdoorbraak te bereiken was Degraeve voorstander van een verruiming van de kieslijsten met kandidaten van buiten de traditionele Vlaams-nationalistische kringen. Toen daarover ruzie uitbrak binnen de Limburgse Volksunie nam Degraeve eind 1964 ontslag als voorzitter. Hij bleef wel actief in het bestuur van de afdeling Niel-bij-As (later As) en in 1966 trad hij toe tot de partijraad.