De Vries Reilingh, Hans D.

Hans De Vries Reilingh studeerde sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij engageerde zich van 1927 tot 1932 in het Dietsch Studentenverbond Dietsch Studentenverbond
Het Dietsch Studenten Verbond was een van oorsprong Nederlandse nationalistische studentenvereniging, die in de periode 1922-1941 actief was in Nederland en Vlaanderen. Op haar hoogtepunt... Lees meer (DSV), onder andere als bestuurslid van de DSV-afdeling van de Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam. De Vries Reilingh was ook betrokken bij de Dietsche Academische Leergangen Dietsche Academische Leergangen
De Dietsche Academische Leergangen (1927-1934) waren vier bijeenkomsten die door het Dietsch Studentenverbond (DSV) werden georganiseerd op verschillende locaties in Nederland. Lees meer , die in 1927 voor de eerste maal in Amsterdam plaatsvonden. Van 1932 tot 1939 was hij cursusleider van de Volkshogescholen te Bakkeveen (Friesland) en Markelo (Overijssel) en bevorderde daar de betrekkingen met Vlaanderen, onder andere door deelneming van Vlaamse studenten aan het cursuswerk. Tijdens de oorlogsjaren werkte Reilingh als leraar in Almelo en als onderzoeker bij het Instituut voor Sociaal Onderzoek van het Nederlandse Volk (ISONEVO) in Twente. Van 1950 tot 1971 was hij hoogleraar aan de Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam. Van 1950 tot 1968 streefde De Vries Reilingh als voorzitter van de Volkshogeschool-Vereniging naar contact met de Vlaamse Volkshogeschoolbeweging. Deze contacten liepen via de Stichting-Lodewijk de Raet Stichting Lodewijk De Raet
De Stichting Lodewijk de Raet is een vormingsinstelling die in 1952 werd opgericht vanuit een Vlaamse, democratische, emancipatorische en pluralistische maatschappijopvatting en die – zij... Lees meer en Maurits van Haegendoren Van Haegendoren, Maurits
Maurits van Haegendoren (1903-1994) was een Vlaamse historicus, rijksarchivaris, politicus en publicist. Hij leidde vanuit een Vlaamsgezinde overtuiging het Vlaams Verbond van Katholieke ... Lees meer . Uit hun samenwerking resulteerden twee boeken: België, lotgenoot in de Lage Landen (1953), waarin via een sociografische analyse naar de verschillen tussen de Belgische en Nederlandse ‘volksaard’ wordt gepeild (zij het vanuit een onderliggend gevoel van verbondenheid), en Noord-Zuid Verbinding (1961), dat in een reeks korte hoofdstukjes een talige en culturele hereniging van Nederland en Vlaanderen naar voren schuift als oplossing voor de Vlaamse kwestie, die hier vooral wordt gedefinieerd als een gebrek aan culturele verfijning en een geborneerde ingesteldheid. Van 1960 tot 1969 was De Vries Reilingh Nederlands voorzitter van de Subcommissie der Gemengde Commissie voor het Belgisch-Nederlands Cultureel Akkoord (zie Belgisch-Nederlands Cultureel Verdrag Belgisch-Nederlands Cultureel Verdrag
Het Belgisch-Nederlands Cultureel Verdrag regelde van 1946 tot 1995 de politieke en ambtelijke samenwerking tussen enerzijds Nederland en anderzijds België, en vooral Vlaanderen. Lees meer ).