Vlaamsche Voetbalbond

Opgericht op 13 februari 1930 met Norbert de Vreese als voorzitter. Initiatiefnemer was scheidsrechter Jules Vranken, die zich verzette tegen de eentalige Franse correspondentie vanwege de Koninklijke Belgische Voetbalbond (KBVB).

Vranken beoogde de VVB buiten de (partij)politiek te houden en richtte zijn energie vooral op het werven van nieuwe clubs. De KBVB schorste de clubs en leden die hun medewerking verleenden aan de VVB, maar vanaf 3 oktober 1930 zou La Vie sportive het sinds 1901 uitsluitend eentalig bondsblad van de KBVB (met uitzondering van de periode van 3 januari tot 13 maart 1920) apart in het Nederlands verschijnen als Sportleven. Het VVB-weekblad Kampioen verscheen van 1930 tot 1940. Tijdens de bezetting fungeerde Sport-echo als officieel orgaan van de VVB.

De kampioen van het eerste speelseizoen 1930-1931 van de VVB, Vrij en Vlug Terhagen, mocht de Schaal van Vlaanderen in ontvangst nemen in het Helderstadion te Berchem. Vanaf 1932 werden ook elk jaar internationale wedstrijden gespeeld door het Vlaamsche Leeuwenelftal, onder andere tegen Wallonië, Nederland, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg en zelfs tegen Engeland.

In 1934 werd Renaat van Thillo Van Thillo, Renaat
Renaat van Thillo (1901-1981) was tijdens de Tweede Wereldoorlog de leider van de Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen (VAVV) en van haar opvolger, de Vlaamse Arbeidsdienst (VAD). ... Lees meer voorzitter en geleidelijk ging de VVB volledig overhellen naar het Vlaamsch Nationaal Verbond Vlaamsch Nationaal Verbond
Het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) (1933-1945) was een rechts-radicale Vlaams-nationalistische partij die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Duitse nationaalsocialistis... Lees meer . Deze politisering en een intern conflict leidde tot het ontslag van Jan Vranken in 1939. Hij werd als algemeen secretaris opgevolgd door Robert Verbelen Verbelen, Robert
Robert Verbelen was tijdens de Tweede Wereldoorlog leider van een collaborerende militie. Van 1946 tot 1955 werkte hij als spion voor de Amerikanen in Oostenrijk. De vrijspraak op zijn p... Lees meer en door Gaston Goubert voor het departement scheidsrechterswezen. Na zijn aanstelling tot leider van de Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen
Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen (VAVV) was een organisatie tijdens de Tweede Wereldoorlog van jonge mannen en vrouwen die vrijwillige arbeid verrichtten voornamelijk door het ... Lees meer tijdens de bezetting werd Van Thillo als voorzitter vervangen door Jan van Dingenen. Op 24 augustus 1940 werd vanuit de VVB het initiatief genomen om een Algemeen Vlaamsch Sportverbond Algemeen Vlaamsch Sportverbond
Lees meer (AVS) op te richten, waarbij zich twaalf verenigingen aansloten. De Duitse bezetter bij wie de VVB en het AVS een bondgenoot dachten te vinden, bleef echter de internationaal erkende Belgische sportfederaties steunen. Omwille van de collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer door zijn kopstukken en de daaropvolgende repressie Repressie
Lees meer , verdween de VVB in 1944 voorgoed van het voetbalterrein.