Verbond van Dinaso Vrouwen en Meisjes
Het Verbond van Dinaso Vrouwen en Meisjes (1934-1941), afgekort als Verdivro, was de vrouwenvereniging van het Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen (Verdinaso).
In september 1934 kondigde Joris van Severen Van Severen, Joris
Joris van Severen (1894-1940) is vooral bekend als de oprichter en leider van het fascistisch geïnspireerde Verdinaso (Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen). Medio jaren 1930 verru... Lees meer de oprichting aan van een Bond voor Dinaso Vrouwen en Meisjes, kort nadien herdoopt als Verbond van Dinaso Vrouwen en Meisjes (Verdivro). Als leidster stelde hij de 22-jarige Caecilia de Langhe aan, zus van Jef de Langhe De Langhe, Jef
Lees meer , die eveneens actief was in het Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen
Het Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen (Verdinaso) (1931-1941) was een fascistisch geïnspireerde beweging onder leiding van Joris van Severen, die een staats- en maatschappijherv... Lees meer (Verdinaso).
Het Verdivro stelde zich tot taak richting te geven aan Dinaso-vrouwen en mee in te staan voor ‘de intellectuele en lichamelijke ontwikkeling van de Dietsche vrouw’ en ‘de Dietsche vrouw op te leiden tot haar specifieke taak in den komenden Dietschen volksstaat’. Het Verbond telde in haar beginperiode zo'n 150 leden en groeide aan tot enkele honderden. Toch werd de nieuwe organisatie geen succes. Waarschijnlijk speelde daarbij ook het scepticisme in de eigen Verdinaso-rangen ten opzichte van politiek geëngageerde vrouwen (zie Gender Gender
Vrouwen en mannen kregen verschillende rollen binnen de Vlaamse beweging. De heersende verwachtingen spoorden echter niet altijd met de werkelijke genderverhoudingen en evolueerden boven... Lees meer ). Dat maakte dat het Verdivro nooit verder kwam dan de inrichting van voordrachten, lokale feesten en/of het verlenen van logistieke steun aan de andere formaties van het Verdinaso.
Vanwege de opeenvolgende stappen in de Nieuwe Marsrichting en de verdere toenadering tot België verdween Caecilia de Langhe samen met haar broer in 1937 uit het Verdinaso. Zij werd vervangen door Jo Devil, die tot dan propagandaleidster was geweest.
Literatuur
— M. van Ginderachter, ‘Dragen en baren willen we’ of ‘Wij zijn zelf mans genoeg’? De ambivalente verhouding tussen vrouwen en Vlaams-nationalisme tijdens het interbellum, in: Revue belge de Philologie et Histoire, jg. 80, 2002, nr. 2, pp. 531-561.
— P.J. Verstraete, In Geestdrift en liefde: Cecilia de Langhe, in: Jaarboek Joris van Severen, nr. 15, 2011, pp. 123-140.
Redactiegeschiedenis
Redactiegeschiedenis
1998: Jan Creve
2023: Jan Creve