Van Mierlo, Leonard

Persoon
Peter Verplancke (2023, aanvulling), Peter Lemmens (1998)

Leonard van Mierlo (1884-1979) was medestichter en voorzitter van de afdeling Turnhout van het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders, waar hij werd afgezet toen hij zich verzette tegen de autoritaire structuur die VOS in april 1941 aannam. Zijn banden met de Christelijke Volkspartij (CVP) lieten hem toe de materiële belangen van de oud-strijders na de oorlog op een efficiënte wijze te verdedigen. In 1961 werd Van Mierlo algemeen voorzitter van VOS, wat hij tot 1971 bleef.

Geboorte
Turnhout, 15 februari 1884
Overlijden
Turnhout, 11 februari 1979
Leestijd: 2 minuten

Leonard van Mierlo was eerst beambte bij de Belgische Spoorwegen, daarna werkzaam in de onderneming van zijn broer Jan Van Mierlo, Jan
Lees meer
. Officier in beide wereldoorlogen, was Van Mierlo medestichter en voorzitter van de afdeling Turnhout van het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders Verbond VOS
Het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders (VOS), opgericht in 1919, was een flamingantische vereniging voor oud-strijders van de Eerste Wereldoorlog, die in de loop van het interbellum tot ee... Lees meer
(VOS). Politiek was hij een aanhanger van het gematigd katholiek Vlaams-nationalisme van Thomas Debacker Debacker, Thomas
Oorlogsvrijwilliger Thomas Debacker (1892-1971) was volksvertegenwoordiger voor de Katholieke Vlaamsche Volkspartij. Ook werkte hij mee aan De Nieuwe Kempen. Later trad hij toe tot het VN... Lees meer
.

Toen VOS, ingevolge collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer
, in april 1941 een autoritaire structuur aannam, verzette Van Mierlo zich daartegen. Daarom werd hij als afdelingsvoorzitter afgezet. Tegen beide beslissingen spande hij een proces in. Het vonnis werd eind 1942 uitgesproken en bepaalde dat Van Mierlo in zijn functie van voorzitter moest worden hersteld en hem 1 frank morele schadevergoeding moest worden toegekend. De overige aanklachten (statutenwijziging) werden als ongegrond van de hand gewezen.

Aldus bezat Van Mierlo na de oorlog voldoende moreel gezag om VOS mee continuïteit te geven. In 1945 was hij medestichter en beheerraadslid van het Nieuw Verbond der Vlaamse Oud-Strijders Nieuw Verbond der Vlaamse Oud-strijders
Lees meer
(NVOS). In het nieuwe bondsblad De Vlaamsche Oudstrijder De Vlaamse Oudstrijder
Lees meer
schreef hij honderden bijdragen, waarin hij zich profileerde als een gematigde Vlaamsgezinde. Zijn banden met de Christelijke Volkspartij (CVP) lieten hem toe de materiële belangen van de oud-strijders op een efficiënte wijze te verdedigen. In 1961 werd Van Mierlo algemeen voorzitter van VOS, wat hij tot 1971 bleef.

Hij speelde ook een belangrijke rol bij de opstart van het IJzerbedevaartcomité IJzerbedevaartcomité
Lees meer
na de oorlog. Hij was er lid (1948-1965) en bestuurslid (1950-1963) van en had een belangrijk aandeel in de strijd die in 1948-1949 werd gevoerd om de IJzerbedevaart IJzerbedevaarten
De IJzerbedevaart is een jaarlijkse herdenking van de Vlaamse gesneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog, die ontstond omstreeks 1920. Dit voor de Vlaamse beweging erg symbolische gebeur... Lees meer
in radicaal Vlaamsgezinde handen te houden.

Literatuur

– L. van Mierlo 90!, in: De Vlaamse Oudstrijder, jg. 30, nr. 3 (8 februari 1974), p. 1-2
– G. Provoost, De Vossen. 60 Jaar Verbond van Vlaamse Oudstrijders (1919-1979), 1979.

Suggestie doorgeven

1975: Ludo Simons (pdf)

1998: Peter Lemmens

2023: Peter Verplancke

Inhoudstafel