Van Hoeck, Alfons

Volgde humaniora aan het jezuïetencollege van Turnhout en aan het bisschoppelijk college te Boom. Van Hoeck was bediende van de Belgische Boerenbond Belgische Boerenbond
De Boerenbond is een beroepsorganisatie van en voor landbouwers die tot ver in de 20ste eeuw sterke banden had met de Kerk en de katholieke partij, zich van meet af sterk engageerde in de... Lees meer in Leuven. Hij behaalde daar bovendien de kandidatuur in de wijsbegeerte en letteren aan de universiteit. Hij was actief in de Turnhoutse studentenbond Eigen Kunst, Eigen Leven en in 1913-1914 schatbewaarder van de Antwerpse gouwbond van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond
Het Algemeen Katholiek Vlaams Studentenverbond (1903-1935) was de organisatorische vormgeving van de katholieke Vlaamse studentenbeweging: een jeugdbeweging met plaatselijke bonden van ka... Lees meer . Van Hoeck was vanaf maart 1915 oorlogsvrijwilliger, keerde in juni 1919 als grootinvalide naar Turnhout terug en begon een journalistieke loopbaan. Als medestichter van de Bond van Turnhoutsche Oud-Soldaten, de latere afdeling van het Verbond der Vlaamse Oud-strijders Verbond VOS
Het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders (VOS), opgericht in 1919, was een flamingantische vereniging voor oud-strijders van de Eerste Wereldoorlog, die in de loop van het interbellum tot ee... Lees meer , trad hij herhaaldelijk op als spreker tegen het Frans-Belgisch Militair Akkoord Frans-Belgisch Militair Akkoord
Lees meer . In november 1919 werd hij als vertegenwoordiger van de christelijke arbeiders tot Kamerlid verkozen. Zijn parlementaire activiteit spitste zich toe op de vernederlandsing van het leger Leger
Lees meer en het onderwijs Onderwijs
Lees meer . Zo was hij lid van de Commissie van Landsverdediging die in 1936 verslag uitbracht over het regeringsontwerp- Henri Denis Denis, Henri
Henri Denis (1877-1957) verzette zich als minister van Landsverdediging tegen een nieuwe taalregeling in het leger. Lees meer inzake de taaltoestanden in het leger.

In zijn geboortestad was hij vanaf 1921 schepen van onderwijs en schone kunsten en in 1932 trad hij aan als burgemeester. Zijn houding en optreden gedurende de Tweede Wereldoorlog werden door de socialistische oppositie en een ruim deel van zijn partijgenoten als eigengereid en zelfs pro-Duits ervaren. In september 1944 werd hij twee weken geschorst als burgemeester. Een onderzoek van het Militair Auditoraat bracht aan het licht dat hem niets ten laste kon worden gelegd, maar zijn politieke carrière was desondanks gebroken. Hij bleef enkel nog gemeenteraadslid tot aan zijn dood.