Rebellenclub

De Rebellenclub vormde zich in de zomer van 1943 in Breslau, de plaats waar de legioensoldaten herstelden van de zware frontinzet bij Leningrad. Ze verzamelden in een ‘Vlaamsch Huis’, een café in Breslau. De achtergrond van de contestatie was het verzet tegen de Grootduitse indoctrinatie waaraan de vrijwilligers onderhevig waren en de directe aanleiding was de opheffing van het Vlaamsch Legioen Vlaamsch Legioen
Het Vlaamsch Legioen (1941-1943) was een Vlaamse eenheid aan het oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog, die deel uitmaakte van de Waffen-SS. Lees meer en de overheveling van de vrijwilligers naar de Waffen-SS-eenheid Sturmbrigade Langemarck Sturmbrigade Langemarck
De Sturmbrigade Langemarck was een Vlaamse Waffen-SS eenheid in 1943-1944 met als officiële benaming 6.SS-Freiwilligen Sturmbrigade Langemarck. Lees meer . Dat impliceerde de verplichting om een eed van trouw af te leggen aan Hitler als ‘Führer des Reiches’ voor elke strijd, daar waar de Legioeneed die ze eerder hadden afgelegd hen bond aan Hitler als ‘Befehlshaber der Deutschen Wehrmacht’ voor de strijd tegen het bolsjewisme.

De acties van de Rebellenclub waren soms ludiek, maar een harde kern stuurde aan op een confrontatie. Zij maakten stemming tegen de SS-eedaflegging die de overstap naar de Waffen-SS bekrachtigde. Tevens vroegen ze de leiding van het Vlaamsch Nationaal Verbond Vlaamsch Nationaal Verbond
Het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) (1933-1945) was een rechts-radicale Vlaams-nationalistische partij die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Duitse nationaalsocialistis... Lees meer om protest aan te tekenen. Twee dagen voor de eedaflegging op 9 november 1943 werden enkelen van de vermeende leiders disciplinair verplaatst. Enkelen kwamen in een strafeenheid terecht.

Na de oorlog stichtten de gewezen Rebellen het Verbond van Vlaamse Oud-oostfrontstrijders Verbond van Vlaamse Oud-Oostfrontstrijders
Het Verbond van Vlaamse Oud-Oostfrontstrijders (1950-1954) was de eerste overkoepelende organisatie voor Vlaamse oostfrontveteranen. Lees meer met zijn tijdschrift Periodiek Contact Periodiek Contact (1951-1959)
Periodiek Contact (1951-1959) was het tijdschrift van het Verbond voor Vlaamse Oud-Oostfrontstrijders (VVOOS). Lees meer , dat het Vlaams-nationalistische en christelijke motief van de Vlaamse oostfronters Oostfronters
Het begrip oostfronters duidt in de context van de geschiedenis van de Vlaamse beweging op Vlamingen die als vrijwilliger aan de zijde van Duitsland vochten tegen het Sovjetrussische Rod... Lees meer benadrukte. Al spoedig werden ze overvleugeld door Grootduits- en nationaalsocialistisch-gezinde oud-oostfronters, waarna de meeste gewezen 'rebellen' zich afzijdig hielden van de oud-oostfrontersorganisaties zoals het Sint-Maartensfonds Sint-Maartensfonds
Het Sint-Maartensfonds (1953-2006) was een organisatie van Vlaamse oud-Oostfrontstrijders. Lees meer . In 1968 en 1993 organiseerden ze herdenkingen van de eedweigering waar kritisch teruggekeken werd op de (militaire) collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer .