Poppe, Ward

Edward Poppe was een zeer begaafde bakkerszoon en kreeg de kans om zijn humaniora te doorlopen aan het Klein Seminarie van Sint-Niklaas Klein Seminarie van Sint-Niklaas
Het Klein Seminarie van Sint-Niklaas, gesticht in 1808 en sinds de fusie met het Sint-Jozefinstituut in 1950 herdoopt tot Sint-Jozef-Klein-Seminarie, had lange tijd de reputatie een broei... Lees meer (1905-1910), waar hij zich als lid van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond (AKVS) Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond
Het Algemeen Katholiek Vlaams Studentenverbond (1903-1935) was de organisatorische vormgeving van de katholieke Vlaamse studentenbeweging: een jeugdbeweging met plaatselijke bonden van ka... Lees meer liet opmerken. Vanaf de poesis begon hij in het spoor van Guido Gezelle Gezelle, Guido
Guido Gezelle (1830-1899) was een Vlaamse priester die de Vlaamse volkstaal verdedigde binnen het algemeen Nederlands. Hij verwierf grote bekendheid als lyrisch dichter van religieuze nat... Lees meer zelf gedichten te schrijven en via Hugo Verriest Verriest, Hugo
De Vlaamsgezinde en progressieve priester en letterkundige Hugo Verriest (1840-1922) was een van de belangrijkste intellectuele inspirators van de katholieke flamingantische scholieren- e... Lees meer drong ook het sociale aspect van de Vlaamse beweging tot hem door.

In 1910 begon hij zijn studies wijsbegeerte aan het Leuvense Hoger Instituut. Ondanks zijn wankele gezondheid liet hij zich opmerken in de kringen van Amicitia Amicitia
Amicitia was een katholieke en Vlaamsgezinde studentenvereniging die in 1911 werd opgericht aan de Leuvense universiteit. Lees meer en Met Tijd en Vlijt Met Tijd en Vlijt
Met Tijd en Vlijt was een Vlaamsgezind Studentengenootschap dat in 1836 aan de Leuvense universiteit werd opgericht en bleef bestaan tot na de Tweede Wereldoorlog. Het speelde tot 1875 e... Lees meer . In 1912 werd hij bovendien voorzitter van de gilde Temsche Voorwaerts, waarvan ook zijn vroegere correspondentievriend Karel de Schaepdrijver De Schaepdrijver, Karel
Karel De Schaepdrijver (1892-1970) was tijdens WOI betrokken bij de Frontbeweging. In 1918 liep hij over en werd ingeschakeld in de activistische propaganda. Na de oorlog vestigde hij zi... Lees meer deel uitmaakte.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog doorspartelde hij een ware odyssee. Eerst in het leger, daarna in Mechelen om ten slotte opnieuw te belanden aan het seminarie in Gent waar hij zijn theologiestudies kon voortzetten en in 1916 tot priester werd gewijd.

Van 1916 tot 1918 was Poppe onderpastoor in de parochie Sint-Coleta in Gent. Omwille van gezondheidsproblemen verhuisde hij in 1918 echter naar Moerzeke, waar hij rector werd van een klooster. In 1922 werd hij de geestelijke leider van het Centre d'Instruction pour Brancardiers Infirmiers in Leopoldsburg, een vormingscentrum voor geestelijken die de dienstplicht moesten vervullen en om die reden een opleiding tot brancardier volgden. Hij stichtte in deze stad ook een klooster.

Twee jaar later overleed Poppe op 33-jarige leeftijd aan de gevolgen van zijn ziekte. Hoewel hij naar het einde van zijn leven toe bijna als een heilige werd vereerd, zou het toch tot 1986 duren vooraleer hij eerbiedwaardig werd verklaard. Op 3 oktober 1999 werd hij zalig verklaard door Rome. In deze laatste stad bevindt zich ook het Centro don Eduardo Poppe.

Vlaamse ontvoogding

Poppe was voorstander van de Vlaamse ontvoogding, maar enkel als dat ook een religieuze, zedelijke en sociale verheffing van het volk met zich zou meebrengen. Hij pleitte voor culturele autonomie en zelfbestuur. Hij was een voorstander van de vernederlandsing van de Gentse universiteit, maar wilde niet dat dit een realisatie zou worden van de bezetter. Na de oorlog toonde hij zich echter een felle tegenstander van de repressie Repressie
Lees meer en pleitte hij voor amnestie Amnestie
Lees meer en verzoening.

Onmiddellijk na zijn dood gaf kardinaal Désiré Mercier Mercier, Désiré
Désiré Mercier (1851-1926) was van 1906 tot 1926 de kardinaal-aartsbisschop van het aarts­bisdom Mechelen. Hij was een vurig propagandist van het Belgisch patriottisme en leefde tijdens ... Lees meer aan Odil Jacobs de opdracht om een biografie van Poppe op te stellen. Mercier verbood Jacobs echter uitdrukkelijk om de Vlaamsgezindheid van Poppe te vermelden. De biografie van Jacobs bleef ondanks deze tekortkoming lange tijd de belangrijkste referentie. Pas in de jaren negentig heeft Fernand van de Velde deze leemte opgevuld.