Jan Bascour (1923-1996) was een Vlaamsgezinde liberale politicus en burgemeester van Lennik. In 1968 was hij medestichter van de Blauwe Leeuwen in Brussel. Hij was (onder)voorzitter van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap.
Maurits Basse (1868-1944) behoorde tot de vrijzinnige, liberale groep van atheneumleerkrachten en professoren die ook dicht bij het Willemsfonds stonden. Zijn betekenis voor de Vlaamse beweging situeerde zich vooral op letterkundig vlak.
Hippoliet Bauduin (1806-1882) ijverde voor de materiële lotsverbetering en de culturele verheffing van het Vlaamse volk en was geëngageerd in het Vlaamse Brusselse verenigingsleven.
Max Bausart (1841-1915) was een Antwerpse advocaat die actief was in de Meetingbeweging. Hij was provincieraadslid van 1872-1892 voor de Meeting. Daarna werd hij voorstander van het daensisme.
Leraar en publicist Elie Baussart (1887-1965) was een progressieve katholiek en Waalse regionalist-federalist.
De Groot-Nederlander Gijsbertus Becker (1908-1976) was lid van de Dietsche Bond, het Algemeen-Nederlands Verbond en de Stichting Noord-Nederland-Vlaanderen en publiceerde geregeld in de tijdschriften Dietsche Gedachte, Neerlandia
Paul-Felix Beeckman (1900-1978) was als student actief in het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond en het KVHV. Later engageerde hij zich binnen het VNV.
Pieter Behaegel (1783-1857) publiceerde over taalkunde en over pedagogische onderwerpen. Tijdens de spellingoorlog na 1830 stelde hij dat Nederlands en Vlaams voortaan twee aparte talen waren.
Frans Beirens (1893-1983) was actief in verschillende Vlaams-nationale politieke initiatieven. Nadien was hij bestuurder bij diverse verenigingen.
Het Belgisch Museum voor de Nederduitsche Tael- en Letterkunde en de Geschiedenis des Vaderlands was een filologisch en historisch tijdschrift dat in Gent verscheen tussen 1837 en 1846.
De Boerenbond is een beroepsorganisatie van en voor landbouwers die tot ver in de 20ste eeuw sterke banden had met de Kerk en de katholieke partij, zich van meet af sterk engageerde in de Vlaamse beweging, maar in het interbellum tegelijkertijd na
André Belmans (1915-2008) was notaris, afdelingsleider van Verdinaso-Brussel en betrokken bij diverse neo-Dinaso initiatieven.
Jozef Belmans (1931) is een gewezen preses van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond in Leuven en medestichter van de Vlaamse Volksbeweging in de Kempen.
