Daels, Paul
Paul Daels (1921-1989) werd na de Tweede Wereldoorlog voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging en van het IJzerbedevaartcomité. Ook was hij medeoprichter van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen.
Paul Daels (1921-1989) werd na de Tweede Wereldoorlog voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging en van het IJzerbedevaartcomité. Ook was hij medeoprichter van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen.
Clement Daenen (1901-1965) was actief in het onderwijs en besteedde veel aandacht aan taalgebruik, onder andere in de Vereniging voor Beschaafde Omgangstaal.
De advocaat Frans Daeseleire (1900-1966) speelde tijdens zijn studententijd een sleutelrol in de katholieke Vlaamse studentenbeweging en was in de jaren 30 politiek actief bij het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV).
Priester Hendrik de Backer (1910-1971) was als seminarist actief lid van het AKVS. Daarna bleef hij betrokken bij de Groot-Nederlandse studentenbeweging.
Karel de Baerdemaeker (1884 -1968) speelde een belangrijke rol in de oprichting en uitbouw van De Standaard-groep. Hij was ook een van de oprichters van het Vlaams Economisch Verbond (VEV).
De germanist Cyriel de Baere (1884-1961) droeg als onderwijsinspecteur bij tot de vernederlandsing van het onderwijs. Ook publiceerde hij over volkskundige onderwerpen.
Edward de Beukelaer (1843-1919) richtte de gelijknamige biscuitfabriek op. Hij steunde financieel Vlaamsgezinde organisaties en instellingen.
De Blauwvoet (1920-1941) was het orgaan van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond (AKVS), en van zijn opvolgers het Algemeen Katholiek Dietsch Studentenverbond (AKDS) en het Dietsch Jeugdverbond (DJV) (september 1920 - februari
De Blauwvoet (1944) was het tijdschrift van de Dietsche Blauwvoetvendels en Meisjesscharen, de jeugdbeweging van het collaborerende Vlaamsch Nationaal Verbond.
François-Marie de Brouwer (1847-1927) nam als superior van het Klein Seminarie van Roeselare een gematigde houding aan tegenover de blauwvoeterij.
Caesar de Bruyker (1878-1924) was een Vlaamsgezinde wetenschapper die na de Eerste Wereldoorlog werd veroordeeld voor activisme.
Pieter de Bruyne (1850-1919) was een jurist die in Gent van 1895 tot 1899 en van 1903 tot 1911 gemeenteraadslid was, tot 1906 namens de Belgische Werkliedenpartij (BWP).