Encyclopedie

Priester Jean-Marie Gantois (1904-1968) speelde een belangrijke rol in de Vlaamse beweging in Frans-Vlaanderen en kwam daarbij uit voor een Diets en radicaal-rechts standpunt.

Max Gerstenhauer (1873-1940) was een Alduitse Vlaanderen-deskundige die tijdens de Eerste Wereldoorlog betrokken raakte bij de Flamenpolitik.

De Duitse jurist Hans Gmelin (1878-1941) was in 1917/18 als adviseur van het bezettingsbestuur in Brussel betrokken bij de Flamenpolitik.

De Nederlander Willem Goedhuys (1899-1978) was radicaal Groot-Nederlands georiënteerd en speelde een belangrijke rol bij verschillende Vlaams-nationalistische en Groot-Nederlandse tijdschriften.

Joseph Grohé (1902-1988) was de Duitse Rijkscommissaris van het bezette België en Noord-Frankrijk (1944-1945). Hij moest de annexatie van Vlaanderen en Wallonië als Rijksgouwen in Duitsland realiseren.

Geert Groothoff (1916-2000) was een Nederlandse journalist, die diverse functies vervulde binnen het Algemeen-Nederlands Verbond en publiceerde over de culturele integratie van Nederland en Vlaanderen.

De Duitser Klaus Groth (1819-1899) was met zijn dichtbundel Quickborn (1852) de grondlegger van de nieuwe Nederduitse letterkunde. Hij onderhield bovendien goede contacten met Vlaanderen.

Hans Hartwig (1874-1953) was een in België geboren Duitser die vanaf begin 1918 betrokken raakte bij de propaganda voor de Flamenpolitik.

De Duitse sociaal-democratische cultuurhistoricus Wilhelm Hausenstein (1882-1957) was als medewerker van het bezettingsbestuur in Brussel in 1916 en 1917 betrokken bij de Flamenpolitik die hij ten behoeve van een links publiek in Duitsland trachtt

Marten Heida (1929-2020) was een Nederlands onderwijzer, voorzitter en bestuurslid van Vereniging/Stichting Zannekin en mede-initiatiefnemer en medewerker van het Zannekin Jaarboek (vanaf 1999: De Nederlanden ‘extra muros’).

De uit Oost-Pruisen afkomstige en met een Vlaamse getrouwde Georg Hermanowski (1918-1993) was na de Tweede Wereldoorlog twee decennia lang de meest invloedrijke vertaler van Vlaamse literatuur in Duitsland.

De Nederlander Derk Hoek (1887-1976) studeerde vóór 1914 rechten aan de Brusselse universiteit en kwam er in contact met de Vlaamse beweging.

De publicist Gustav Höfken (1811-1889) was in de jaren vóór 1848 met zijn visie op de Duits-Vlaamse betrekkingen een ideologische voorloper van de Alduitsers.