Encyclopedie

Willem Pelemans was als musicus grotendeels autodidact. Hij speelde een belangrijke rol in het cultureel leven in Vlaanderen en in het bijzonder in het Vlaams muziekleven in Brussel.

De priester José Aerts (1914-1984), beter bekend onder zijn pseudoniem Albert Westerlinck, was dichter, schrijver en literair criticus. Hij was vanaf 1969 hoofdredacteur van het literair tijdschrift Dietsche Warande en Belfort.

Karel Albert (1901-1987) was componist en muziekleraar. Hij behoorde tot een groep modernistische muzikanten, die zich verzetten tegen de Vlaamse Romantische muziek.

Tandarts Hilaire Allaeys (1873-1934) werkte mee aan tal van Vlaamsgezinde periodieken. In Antwerpen was hij medestichter van de Vlaamsche Zangersgilde.

Antwerpenaar Flor Alpaerts (1876-1954) was de belangrijkste Benoit-dirigent van zijn generatie. Ook was hij actief als componist.

Edward Anseele (1856-1938) was een Gents socialist en lag in 1885 mee aan de basis van de Belgische Werkliedenpartij. Hij was decennialang een van de tenoren van het socialisme in België. Zijn verhouding met de Vlaamse beweging was ambivalent.

Magistraat Gentil Antheunis (1840-1907) was de schoonzoon van Hendrik Conscience. Hij genoot bekendheid als Nederlandstalige componist en dichter.

Jacob J. Antheunis (1758-?) was een 18de-eeuwse auteur van komedies, pamfletten en treurspelen. Ook gaf hij de Gazette van Belgis uit. Hij kwam op tegen het Franse regime en de verwaarlozing van de Nederlandse taal.

Willem Asselberghs (1903-1968), ook bekend onder zijn pseudoniem Anton van Duinkerken, was hoogleraar taalkunde in Nijmegen. Hij ijverde voor de Vlaams-Nederlandse culturele integratie.

Karel Aubroeck (1894- 1986) was een Vlaamsgezinde beeldhouwer, die de vier beelden van IJzersymbolen vervaardigde die eerst op de IJzertoren werden aangebracht en vervolgens, na de dynamitering in 1946, werden ingewerkt in de Paxpoort.

Lode Baekelmans (1879-1965) was een Antwerpse schrijver en bibliothecaris.

Henri Baels (1878-1951) was een jurist, bedrijfsleider en politicus van de katholieke partij die zowel lokaal als nationaal een aantal leidende functies bekleedde.

Eugène Baie (1874-1963) was een Franstalige journalist en essayist. Hij kwam tijdens en na de Eerste Wereldoorlog in het nationalistische kamp terecht. Na de oorlog legde hij zich vooral toe op de literatuur.

Flor Barbry (1921-1986) was een auteur, vertaler en regisseur van toneelstukken voor Het Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen. In 1966 ontving hij de Visser-Neerlandiaprijs.

Maurits Basse (1868-1944) behoorde tot de vrijzinnige, liberale groep van atheneumleerkrachten en professoren die ook dicht bij het Willemsfonds stonden. Zijn betekenis voor de Vlaamse beweging situeerde zich vooral op letterkundig vlak.