Encyclopedie

Xaveer Smeesters speelde van de jaren 1920 tot de jaren 1960 een belangrijke rol in het Davidsfonds en–in mindere mate – ook in een aantal andere Vlaamsgezinde organisaties.

Boudewijn Steverlynck (1893-1976) was een West-Vlaamse ondernemer en beleidsmaker. Als voorzitter van het  Vlaams Economisch Verbond (1935-1940) voer hij een krachtige Vlaamsgezinde koers.

Frans Strubbe (1895-1994) was een advocaat en industrieel, die een prominente rol speelde in het Vlaams-nationalistische studentenleven. In de jaren 1930 bouwde hij het VNV uit in Kortrijk. Later werd hij veroordeeld vanwege collaboratie.

Piet Tommissen (1925-2011) was een professor economie. Hij schreef voor diverse Vlaams-nationale bladen en publiceerde over kunst, economie en conservatief-revolutionaire figuren. Hij was van 1984 tot 1988 voorzitter van de Marnixring.

Bruno Valkeniers (1955) was werkzaam in de haven en vanaf 2006 was hij politicus voor het Vlaams Belang. Voor deze partij was hij gemeente- en provincieraadslid in Antwerpen, Kamerlid en algemeen voorzitter.

Jules van Caenegem (1880-1942) was ingenieur, onderwijzer en minister van Openbare Werken. Al medestichter van het VEV maakte hij zich sterk voor een Vlaamse meerderheidspositie in het bestuur van de Limburgse mijnen.

Michiel van Caeneghem (1893-1940) was een econoom en hoogleraar. Hij was betrokken bij de Vlaamsche Wetenschappelijke Congressen en bestuurder bij het Vlaams Economisch Verbond.

Aloïs van de Vyvere (1871-1961) was een advocaat en katholiek politicus. Hij zetelde twintig jaar in de Kamer en vervulde meerdere ministerfuncties. Hij werkte onder andere mee aan initiatieven op het vlak van de taalwetgeving.

Rik van Hoofstadt (1886-1943) liet zich tijdens de Eerste Wereldoorlog in met het activisme. Na zijn vrijspraak speelde hij een belangrijke rol in de economische Vlaamse beweging. Hij was lid van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV).

Piet van Waeyenberghe (1938) bouwde een loopbaan op als ondernemer. Hij was voorzitter van het VEV en bestuurder van meerdere banken.

Toen hoogleraar en bankier Paul van Zeeland (1893-1973) tussen 1935 en 1937 aan het hoofd stond van de Belgische regering, werden onder andere de taalwet in rechtszaken en een amnestiewet voor activisten gestemd.

Robert Vandeputte (1908-1997) was een advocaat en hoogleraar en vervulde meerdere hooggeplaatste functies.

Emiel Verheeke (1881-1963) was actief binnen het ACV en tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Unie van Hand- en Geestesarbeiders. Daarvoor werd hij bij het ACV nadien uit al zijn functies ontslagen.

Karel Waternaux (1887-1962) werkte zowel tijdens de Eerste als de Tweede Wereldoorlog samen met de Duitse bezetter, respectievelijk in België en in Nederland.