Deschuyffeleer, Jozef

Persoon
Gaston Durnez (2023, ongewijzigd), Gaston Durnez (1998, aanvulling)
Volledige voornaam
Jozef P.
Geboorte
Laken, 15 juli 1913
Overlijden
Leuven, 21 juni 1959
Leestijd: 2 minuten

Was de zoon van een handelsreiziger en trad na middelbaar onderwijs aan het Sint-Pietersinstituut te Jette in dienst van de Katholieke Arbeidersjeugd Katholieke Arbeidersjeugd
De Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) was een jongerenvereniging van de christelijke arbeidersbeweging en tegelijk een gespecialiseerde Katholieke Actiebeweging, opgericht in 1924 door de pr... Lees meer
(KAJ). Deschuyffeleer werd in 1932, op negentienjarige leeftijd, algemeen secretaris en in 1936 algemeen voorzitter. Met Jozef Cardijn Cardijn, Jozef
Jozef Cardijn (1882-1967) was een Vlaamse rooms-katholieke priester en kardinaal. Hij was de stichter van de Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) en verwierf grote bekendheid als grondlegger v... Lees meer
was hij de sterkste persoonlijkheid in deze jeugdbeweging, die hij tot 1943 leidde en daarna nog een aantal jaren als een soort zendgraaf vertegenwoordigde. Ondertussen hield hij zich ook bezig met de verruiming van de internationale KAJ; hij was ook werkzaam in het Jeugdverbond voor Katholieke Actie Jeugdverbond voor Katholieke Actie
Lees meer
, waarvan hij voorzitter werd en de Nationale Dienst voor de Jeugd, waarvan hij ondervoorzitter was. Na de bevrijding was hij lid van de raad van bestuur van de naamloze vennootschap De Gids, uitgeefster van de krant De Nieuwe Standaard De Nieuwe Standaard
Lees meer
. In 1948 werd hij secretaris van het Algemeen Christelijk Werk(nem)ersverbond Algemeen Christelijk Werknemersverbond
Het Algemeen Christelijk Werkersverbond werd gesticht op 17 juli 1921 en in 1991 herdoopt als ACW Koepel van Christelijke Werknemers. In 2014 werd de organisatie omgevormd tot Beweging.ne... Lees meer
. In 1950 vervulde hij gedurende korte tijd de functie van adjunct- kabinetschef van Leopold III van Saksen-Coburg, Leopold III
Leopold III (1901-1983) werd aan de vooravond van en tijdens de Tweede Wereldoorlog het boegbeeld van een autoritaire stroming in de Belgische politiek. Zijn controversiële houding en mee... Lees meer
en van prins Boudewijn. In datzelfde jaar werd hij voorzitter van de Vlaamse vleugel der Christelijke Volkspartij Christelijke Volkspartij
Lees meer
, die hij mee had opgericht. In 1958 werd hij in het arrondissement Brussel met meer dan twintigduizend voorkeurstemmen tot senator gekozen.

Als lid van het IJzerbedevaartcomité IJzerbedevaartcomité
Lees meer
, hield Deschuyffeleer in 1946 een toespraak op de eerste Bedevaart na de Tweede Wereldoorlog, kort nadat de IJzertoren IJzertoren
De IJzertoren is een Vlaamsgezind monument in Diksmuide, dat in 1928-1930 werd opgericht als eerbetoon aan de Vlaamse soldaten die sneuvelden aan het IJzerfront tijdens de Eerste Wereldoo... Lees meer
was opgeblazen. Hij spaarde geen moeite, opdat het onrecht hersteld zou worden en een nieuwe toren zou verrijzen. Daar hij een populaire, vertrouwen inboezemende figuur was, ontving hij tal van smeekschriften van politieke delinquenten, wier lot hij zich aantrok. Gedurende de bezetting hielp hij onder andere als lid van de verzetsgroep Socrates onderduikers en joodse kinderen. In 1942 verbleef hij drie maanden in de gevangenis.

In 1946 stortte op Newfoundland het vliegtuig neer, waarin Deschuyffeleer ter bijwoning van de Internationale Arbeidsconferentie onderweg was naar Montreal. Hij werd zwaar gewond. De gevolgen van dit ongeluk en zijn onafgebroken arbeid beëindigden zijn leven voortijdig.

Literatuur

– F. Hugaerts (e.a.), Jef Deschuyffeleer 1913-1959, 1960.
– E. Coine (e.a.), De K.A.J., haard van verzet (1940-1945). Hun mooiste uur, 1989.

Suggestie doorgeven

1973: Frans Hugaerts (pdf)

1998: Gaston Durnez (pdf)

2023: Gaston Durnez

Databanken

Inhoudstafel