Andree, Karl

Karl T. Andree studeerde geschiedenis in Jena, Göttingen en Berlijn en werd in 1826 lid van de Jenaische Burschenschaft Arminia. Vanuit een Duits-nationale overtuiging ageerde Andree als redenaar en publicist tegen het regeringsbeleid van de Duitse staten tijdens de restauratieperiode na 1815. Omdat een universitaire loopbaan daardoor voor hem onmogelijk was, werd hij journalist. Hij was achtereenvolgens redacteur van de liberale Mainzer Zeitung (1838-1842), van de conservatieve Oberdeutsche Zeitung (1842-1843) in Karlsruhe en van de democratische en liberale Kölnische Zeitung (1843-1846). Na moeilijkheden wegens zijn antiklerikale opvattingen verliet hij Keulen en was hij vanaf 1846 actief als redacteur van de eveneens liberale Bremer Zeitung.

In de jaren 1838-1839 werd Andree door Victor Coremans Coremans, Victor
Victor Coremans (1802-1872) was een radicaal-liberale pleitbezorger van het pangermanisme in de vroege jaren van de Vlaamse beweging. Lees meer voor de Vlaamse beweging gewonnen. Vanuit zijn nationaal-Germaanse opvattingen ijverde hij voor de toenadering en aansluiting van België bij de Zollverein, de Duitse douane-unie die in 1834 was opgericht, en bepleitte hij de invoering van het Duits als cultuurtaal in Vlaanderen. Hij propageerde de Vlaamse beweging in zijn Duitse bladen en vertaalde werk van Vlaamse auteurs, onder wie Hendrik Conscience Conscience, Hendrik
Hendrik Conscience (1812-1883) was de eerste auteur die het in België aandurfde een roman in het Nederlands te schrijven en te publiceren. Zijn oeuvre van zo’n 65 romans, dat ook een bred... Lees meer . Na 1846-1847 keerde hij de beweging echter meer en meer de rug toe, teleurgesteld door de interne conflicten tussen katholieken en liberalen. Als antiklerikaal koos hij daarbij duidelijk partij voor de liberale vleugel, wat tot een breuk met onder meer Jan J. de Laet De Laet, Jan Jacob
Antwerpenaar Jan J. de Laet (1815-1891) was een liberale en flamingantische letterkundige. Ook ijverde hij als Kamerlid van de Meetingpartij voor het stemmen van taalwetten. Lees meer leidde.

In 1855 vestigde Andree zich in het koninkrijk Saksen, eerst in Leipzig, vervolgens in Dresden waar hij consul werd van de republiek Chile. Hij publiceerde geografische en etnologische studies, onder meer over Noord-Amerika en Argentinië, waarin hij blijk gaf van een racistische visie op niet-Europese culturen. Zo bepleitte hij de verdrijving of uitroeiing van Amerikaanse Indianen en Australische Aboriginals en toonde hij zich tijdens de Amerikaanse burgeroorlog een fervent aanhanger van de slavernij.