Turf, Jef

Persoon
Ludo Abicht (2023, tekstredactie), Ludo Abicht (1998)

Jef Turf (1932-2022) was een Vlaamsgezinde communist. Hij was onder meer politiek directeur van De Rode Vaan en Vlaams voorzitter van de Kommunistische Partij. Hij wilde de democratische Vlaamse beweging en de arbeidersbeweging verbinden.

Volledige voornaam
Jozef
Geboorte
Mechelen, 10 maart 1932
Overlijden
Gent, 12 oktober 2022
Leestijd: 3 minuten

Jef Turf werd na het behalen van het licentiaat in de natuurkunde aan de Rijksuniversiteit Gent (1956) achtereenvolgens assistent bij het Interuniversitair Kernfysisch Instituut en bij het Koninklijk Meteorologisch Instituut (KMI). In opdracht van het KMI verbleef Turf van 1958 tot 1963 in het Geofysisch Centrum van Dourbes (Namen). In 1963 behaalde hij het doctoraat in de natuurkunde.

Turf werd in 1953, tijdens zijn studie aan de Rijksuniversiteit Gent, lid van de Kommunistische Partij van België (KPB). Tijdens de staking tegen de eenheidswet in de winter 1960-1961 nam hij actief deel aan de leiding van de staking in de streek van Couvin. Gekozen tot lid van het Politiek Bureau van de KPB maakte hij in 1963 een eind aan zijn wetenschappelijke werkzaamheden en wijdde hij zich geheel aan politieke activiteit, eerst als politiek secretaris van de Federatie Gent-Eeklo, daarna als politiek directeur van De Rode Vaan De Rode Vaan
Lees meer
(tot 1973) en als voorzitter van de Vlaamse Gewestraad van de KPB. Op 15 maart 1965 was hij verslaggever van de conferentie die de Vlaamse communisten wijdden aan De houding van de Kommunistische Partij ten overstaan van de politieke ontwikkeling in Vlaanderen. Hij oordeelde toen dat de Vlaamse KP het bindmiddel moest zijn tussen de democratische krachten van de Vlaamse beweging en de Vlaamse arbeidersbeweging en de ideologische voedingsbodem voor initiatieven als Links Links
Lees meer
, Het Pennoen Het Pennoen (1950-1977)
Het Pennoen was een Vlaamsgezind maandelijks opinieblad dat, geleid door Jan Olsen, verscheen tussen 1950 en 1977. Het evolueerde van een traditioneel jeugdblad naar een vernieuwend en la... Lees meer
en de Vlaamse Demokraten Vlaamse Demokraten
De Vlaamse Demokraten was de naam van een groep rond Antoon Roosens, Staf Verrept en Roger Bourgeois. Ze kwamen uit de sociaal-flamingante, niet-partijpolitieke Vlaamse beweging en probee... Lees meer
. In 1966 was Turf mede-oprichter van het Vlaams Marxistisch Tijdschrift Vlaams Marxistisch Tijdschrift
Het Vlaams Marxistisch Tijdschrift (1966-2017) was een driemaandelijks blad, dat voor het eerst verscheen in maart 1966. Samen met het tijdschrift Meervoud fungeerde het lange tijd als e... Lees meer
en in 1971 medestichter van het Frans Masereelfonds Masereelfonds
Het Masereelfonds (1971) werd gesticht door de Kommunistische Partij van België. Het ijverde voor een democratisch pluralistisch Vlaanderen. Lees meer
. Van 1968 tot 1988 was hij Vlaams voorzitter van de Kommunistische Partij en een van de drijvende krachten achter de federalisering van de partij. Als Vlaams voorzitter wijdde hij zich vooral aan de contacten tussen de arbeidersbeweging en de Vlaamse intelligentsia, aan de problemen verbonden met de relaties tussen marxisten en christenen en, in toenemende mate, aan de moeilijke betrekkingen van Vlaamse marxisten met de officieel marxistisch-leninistische regimes in Oost-Europa. In 1988 verliet hij de communistische partij en werkte hij als freelance journalist bij Belga, de Belgische Radio- en Televisieomroep (BRT) en wetenschappelijke tijdschriften. Zijn politiek-ethische teksten publiceerde Turf in De Nieuwe Maand, Vlaams Marxistisch Tijdschrift Vlaams Marxistisch Tijdschrift
Het Vlaams Marxistisch Tijdschrift (1966-2017) was een driemaandelijks blad, dat voor het eerst verscheen in maart 1966. Samen met het tijdschrift Meervoud fungeerde het lange tijd als e... Lees meer
, Eco-Groen, Kritiek en Kruispunt.

Turf is een Vlaamse en democratische communist. Dit bracht hem zowel in conflict met de overwegend Franstalige en unitaristische leiding van de Belgische KPB als met de dogmatische zogenaamd 'reëel socialistische' regimes in Oost-Europa. Als man van de dialoog oefende hij invloed uit op een generatie van linkse Vlaamse intellectuelen binnen en buiten de KP.

Werken

– Wij kijken elke dag naar de horizon, 1964.
– Een politieke identiteit voor communisten, 1977.
– Communist, 1988.
– Het verval, 1988.
– met L. Apostel, G. Snijkers (e.a.), Zonder zuilen, 1990.

Literatuur

– L. Peiren, De Kommunistische Partij van België en Hertoginnedal. Schets van het probleem Brussel in het communistisch federalisme (1960-1963), in: Het probleem Brussel sinds Hertoginnedal (1963). Acta van het Colloquium VUB-CRISP van 20 en 21 oktober 1988 (Taal en Sociale Integratie, nr. 11, 1989), p. 355-371.

Suggestie doorgeven

1975: Jan Debrouwere (pdf)

1998: Ludo Abicht

2023: Ludo Abicht

Databanken

Inhoudstafel