Vlaamse Trainersschool

De Vlaamse Trainersschool (VTS) realiseert sinds 1994 de decretale opdracht van Sport Vlaanderen Sport Vlaanderen
Sport Vlaanderen, voorheen ‘BLOSO’, is de sportadministratie van de Vlaamse overheid. Ze is bevoegd voor de ondersteuning van sportactoren, de uitbouw van sportinfrastructuur, het topspor... Lees meer voor wat betreft het ontwikkelen, aanbieden en erkennen van sportkaderopleidingen en het valoriseren met diploma’s of attesten. Haar missie is om samen meer trainers beter op te leiden, zodanig dat zo veel mogelijk Vlamingen onder kwaliteitsvolle begeleiding kunnen sporten. In de afgelopen kwarteeuw behaalden al meer dan honderdduizend personen een kwalificatie of attest in een van de tientallen sporttakgerichte, beroepsgerichte of begeleidingsgerichte VTS-opleidingen of bijscholingen.

Op 1 februari 1994 werd de VTS opgericht als een samenwerkingsverband tussen drie partners met complementaire verantwoordelijkheden: de Vlaamse overheid ( Bloso Sport Vlaanderen
Sport Vlaanderen, voorheen ‘BLOSO’, is de sportadministratie van de Vlaamse overheid. Ze is bevoegd voor de ondersteuning van sportactoren, de uitbouw van sportinfrastructuur, het topspor... Lees meer ), de Vlaamse sportfederaties en de Vlaamse universiteiten met een opleiding lichamelijke opvoeding (LO). In 1998 werden ook de Vlaamse hogescholen met een LO-opleiding als partner aan boord gehaald. De VTS kan daarmee worden beschouwd als de opvolger van de Landelijke Commissie Kadervorming (LCK), die in 1981 als publiek-privaat-wetenschappelijke tripartite in het leven werd geroepen.

De naamsverandering van LCK naar VTS had verschillende motieven. Zo diende de nieuwe naam eerst en vooral garant te staan voor meer naamsbekendheid bij het grotere publiek. Belangrijk was ook om de noodzaak van een eigen ‘Vlaams’ beleid op het vlak van sportkaderopleiding sterker te benadrukken. Aan de basis hiervan lag de eerder trage uitvoering van het splitsingsdecreet van 2 maart 1977, waarbij nationale sportfederaties verplicht werden om te splitsen in een Nederlandstalige en Franstalige vleugelfederatie om voor subsidiëring en erkenning in aanmerking te komen. Daaruit volgde een gebrek aan ‘Vlaamse’ opleidingsinitiatieven voor sporttrainers binnen bepaalde sporttakken. Zo organiseerde de destijds unitaire Koninklijke Belgische Voetbalbond (KBVB) zelf de zogenoemde ‘Heizel-diploma’s’ voor voetbaltrainers.

Daarnaast diende de VTS ook voor meer coördinatie op het vlak van sportkaderopleidingen te zorgen. Sommige gefederaliseerde sportfederaties, waaronder bijvoorbeeld de Landelijke Rijverenigingen en de Socialistische Turnbond, bleven na de oprichting van de LCK immers nog lange tijd een eigen kadervormingsbeleid voeren wegens redenen van traditie, eigenheid, visie en organisatie.