Verheyen, Renaat

Persoon
Redactie (2023, tekstredactie), Frank Peeters (1998)

Renaat Verheyen (1904-1930) was als acteur en regisseur actief bij het Vlaamsche Volkstooneel en daarna bij het Nationaal Vlaamsch Tooneel.

Geboorte
Borgerhout, 27 februari 1904
Overlijden
Antwerpen, 24 oktober 1930
Leestijd: 2 minuten

Renaat Verheyen debuteerde als acteur bij Het Vlaamsche Volkstooneel Het Vlaamsche Volkstooneel (1924-1932)
Lees meer
onder Wies Moens Moens, Wies
Lees meer
en Johan de Meester De Meester, Johan
Lees meer
in het seizoen 1924-1925. Tijdens zijn militaire dienst, in 1925-1926, leerde hij in Keulen en Aken het Duitse theater kennen. Daarna kwam Verheyen terug bij Het Vlaamsche Volkstooneel. In 1926 werd hij tevens directeur, leraar (bewegingsleer) en regisseur bij de Antwerpse Studio voor Moderne Theaterbeweging, bedoeld als kweekschool voor Het Vlaamsche Volkstooneel. Toen De Meester in 1929 een verdeeld Volkstooneel achterliet, koos Verheyen voor de groep rond Staf Bruggen Bruggen, Staf
Staf Bruggen (1893-1964) was een Vlaamse acteur en regisseur die grote successen behaalde tijdens het interbellum. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij directeur van de Koninklijke Ned... Lees meer
( Het Nationaal Vlaamsch Tooneel Het Nationaal Vlaamsch Tooneel
Het Nationaal Vlaamsch Tooneel was een rondreizend theatergezelschap, geleid door Staf Bruggen, dat de traditie van het Vlaamsche Volkstoneel voortzette in de periode 1924-1940. Lees meer
) en werd er de belangrijkste regisseur van. Zijn voortijdige dood kan terecht worden geïnterpreteerd als het einde van de nog zo jonge theatervernieuwing in de jaren 1920.

Verheyen was in de eerste plaats kunstenaar. Het (katholieke) theaterrenouveau, dat als een van de belangrijkste exponenten van een Vlaams-bewuste kunstbeleving tijdens het interbellum kan worden beschouwd, bood Verheyen voor alles de mogelijkheid zijn uniek acteurstalent te tonen. Verheyen behoorde tot die generatie van jonge acteurs die het toneel Toneel
Het Vlaamse toneel onderhield vanaf zijn ontstaan in de 19de eeuw een complexe en gelaagde verhouding met de Vlaamse beweging. Van een belangrijk emancipatorisch instrument en voorwerp va... Lees meer
opvatten als een autonome kunst, zonder dienstbaarheid aan de literatuur. Zijn belang voor de Vlaamse beweging moet dan ook in dit kader worden gesitueerd. Zijn artistieke bondgenootschap met de Fransschrijvende Vlaming Michel de Ghelderode De Ghelderode, Michel
Ambtenaar en toneelschrijver Michel de Ghelderode, pseudoniem van Ademar Martens (1898-1962), werd bekend door zijn toneelstukken voor het Vlaamsch Volkstooneel. Hoewel hij bijwijlen symp... Lees meer
, die speciaal voor Verheyen Pantagleize schreef, was symptomatisch voor een ongecompliceerd en strijdbaar Vlaams artistiek bewustzijn dat de progressieve intelligentsia in deze periode kenmerkte.

Werken

– Artikelen in Tooneelgids; Het Tooneel; Jong Dietschland; Tooneelleven.

Literatuur

– W. Putman, Tooneelgroei, 1927.
– C. Godelaine, Mijn persoonlijke ervaringen omtrent de jongste tooneelbeweging, 1935.
– W. Putman, Tooneeldagboek 1928-1938, 1938.
– Renaat Verheyen, in: Vlaanderen, jg. 30, maart-april 1981, nr. 181, pp. 78-90.

Suggestie doorgeven

1975: Carlos Tindemans (pdf)

1998: Frank Peeters

2023: Redactie

Databanken

Inhoudstafel