Encyclopedie

Renaat Adriaens (1855-1900) bracht als leerling in Roeselare mee de Blauwvoeterij op gang. Als student geneeskunde steunde hij Rodenbachs initiatieven in de Leuvense studentenbeweging.

Majoor Edward Albrecht (1857-1930) kreeg van de Antwerpse flaminganten de spotnaam Majoor Kopaf na een veelbesproken incident met student Jozef Grote.

Antoon Ampe (1901-1975) was AKVS-voorzitter in 1924-1925 toen het AKVS formeel koos voor het Vlaams-nationalisme. Hij verliet Leuven voor Gent tijdens het conflict met de Leuvense rector dat jaar en werd er in 1927 arts.

Aleide Andries (1921-1995) was een spilfiguur in de heroprichting van de Vlaams-Dietse meisjesbeweging na de Tweede Wereldoorlog. In 1961 trad ze in bij een dominicanessencongregatie in Nederland, waar ze de kloosternaam Lutgardis kreeg.

Jacob J. Antheunis (1758-?) was een 18de-eeuwse auteur van komedies, pamfletten en treurspelen. Ook gaf hij de Gazette van Belgis uit. Hij kwam op tegen het Franse regime en de verwaarlozing van de Nederlandse taal.

Willem Asselberghs (1903-1968), ook bekend onder zijn pseudoniem Anton van Duinkerken, was hoogleraar taalkunde in Nijmegen. Hij ijverde voor de Vlaams-Nederlandse culturele integratie.

Willem J. Avontroodt (1778-1864) was van 1817 tot 1830 stadssecretaris van Lier. Hij kantte zich tegen de verfransing van het openbare leven en steunde het petitionnement van 1840.

Jozef Axters (1850-1913) was een Vlaamse Rooms-katholieke priester en jezuïet en maakte deel uit van de blauwvoeterijbeweging.

Pieter Baes (1848-1907) was priester en diocesaan hoofdinspecteur voor het lager onderwijs in het bisdom Brugge; waar hij een belangrijke bijdrage aan de taalemancipatie leverde.

Gustaaf Baeten (1898-1974) was in Gent voorzitter van het Katholiek Vlaams Hoog Studentenverbond. In 1932 was hij medestichter van het weekblad Jong Dietschland. Daarna werd hij lid van het Verdinaso.

Priester Jozef Bal (1856-1921) publiceerde in 1893 de eerste versie van zijn Verklarend Woordenboek met platen voor België en Nederland.

Jules Bara (1835-1900) was een liberaal volksvertegenwoordiger en minister van Justitie. Bara was in het parlement een van de felste bestrijders van de taalpolitieke hervormingen van de Vlaamse beweging.

Maurits Basse (1868-1944) behoorde tot de vrijzinnige, liberale groep van atheneumleerkrachten en professoren die ook dicht bij het Willemsfonds stonden. Zijn betekenis voor de Vlaamse beweging situeerde zich vooral op letterkundig vlak.

Hippoliet Bauduin (1806-1882) ijverde voor de materiële lotsverbetering en de culturele verheffing van het Vlaamse volk en was geëngageerd in het Vlaamse Brusselse verenigingsleven.