Grendelgrondwet

Naam gegeven aan de grondwetsherziening van 1970-1971, wegens de erin vervatte 'grendelwetten' die de Franstalige minderheid bescherming moesten bieden tegen de Vlaamse meerderheid.

Reeds na de Tweede Wereldoorlog groeide in Waalsgezinde kringen de eis om bepaalde waarborgen in de grondwet in te bouwen ter bescherming van de minderheden; Vlaanderen bezat immers een demografische meerderheid binnen de Belgische staat. Tijdens de grondwetsherziening van 1970-1971 werd een aantal 'grendels' ingevoerd die moesten verhinderen dat een Vlaamse meerderheid haar wil zou opleggen aan de Waalse minderheid. Zo vereisten wetswijzigingen omtrent communautaire thema's voortaan een tweederde meerderheid, werd de taalpariteit van de ministerraad (met uitzondering van de minister) wettelijk vastgelegd en de zogenaamde alarmbelprocedure Alarmbelprocedure
Lees meer of ophoudingsprocedure ingevoerd. Met uitzondering van de begrotingen en wetten waarvoor een bijzondere meerderheid vereist wordt, kan drie vierde van de parlementsleden van een taalgroep een motie indienen, waarin ze verklaren dat een bepaalde wetswijziging de betrekkingen tussen de gemeenschappen ernstig in gevaar kan brengen (alarmbel). Hierop wordt de parlementaire procedure opgeschort en het probleem doorgestuurd naar de ministerraad die binnen de maand advies uitbrengt in de Kamer.

De Vlaamse beweging protesteerde tegen deze 'grendelgrondwet', omdat men de Vlaamse meerderheid had opgegeven zonder akkoord over de gewestvorming en het statuut van Brussel Brussel
In de geschiedenis van de Vlaamse beweging speelde Brussel een unieke rol vanwege haar hoofdstedelijke functies, economische aantrekkingskracht en als symbool van verfransing, die zich v... Lees meer .