Driessens, Victor

Trok na een periode van praktische scholing bij een circus en een korte succestijd bij de Antwerpse amateurs (De Lustige Vrienden, 1842) naar Parijs, waar hij de volle bloei van de romantische theaterschool (voorbeeld: Frédérick Lemaître) meemaakte en de romantisch-realistische stijltechniek overnam. Onder de invloed van de bijval van Karel Ondereet Ondereet, Karel
Karel Ondereet (1804-1868) was een Gentse acteur en toneelschrijver. Voor het theaterleven is hij vooral van belang als auteur van de eerste oorspronkelijke Nederlandstalige toneelstukken... Lees meer en Virginie van Peene ( Broedermin en Taelyver Broedermin en Taelyver
Broedermin en Taelyver was een Gentse toneelmaatschappij die in 1840 werd opgericht. Met haar oorspronkelijk Nederlandstalige repertoire en meer natuurlijke speelstijl zorgde de maatschap... Lees meer uit Gent) maakte Driessens zich los van De Hoop en richtte in 1850 De Dageraed De Dageraed (Antwerpen)
Lees meer op. Die legde zich – met de jongere generatie als actieve leden – toe op het naspelen van de populaire Franse volksdramatiek. Uit een bundeling van de amateursverenigingen ontstond in 1853, onder Driessens' impuls, het Nationael Tooneel Nationael Tooneel
Lees meer van Antwerpen (eerste vertoning: 6 oktober), met Driessens als basisspeler. Van 1857 tot 1863 trad hij op in Noord-Nederland (bij Boas en Judels te Amsterdam, Valois te Den Haag), waar hij – na een tweede periode te Antwerpen van 1863 tot 1868 – tot directeur van de Stadsschouwburg van Amsterdam werd aangesteld. Zeer spoedig verbrak hij echter het contract om van 1873 tot 1881 het directeurschap van het Nationael Toneel te Antwerpen waar te nemen.

Driessens' dynamisme en zijn geliefdheid bij het volk (zijn bijnaam was "den Brij") maakten het Nationael Tooneel tot een van de actiepunten in de V.B. Zijn eenzijdig-Franse acteursscholing (nog in 1871 verzette hij zich tegen de oprichting van een toneelschool te Anwerpen, omdat hij alleen geloofde in de harde praktijk van de planken) verhinderde hem echter in zijn stijlopvatting te evolueren: zijn directieperiode kenmerkte zich dan ook door een toenemend verzet van de theatercritici, die bij hem een flamingantisch Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer militantisme en enige literaire smaak misten. Hoewel zijn theatermodel zijn hele leven Frans bleef, had hij toch een onmiskenbare invloed op de herijking van de speelstijl als een authentiserende realistische code. Voor de volksmassa was hij een onvergetelijk artiest. Zijn cultuurhistorische verdienste is dat hij in Antwerpen uit diverse liefhebbersverenigingen het eerste Vlaamse beroepstheater wist samen te brengen (het Nationael Tooneel) en zo de aanzet gaf tot de professionele uitbouw van een theater in de Nederlandse taal.