Davids, Louis

Louis Davids emigreerde begin 1929 met zijn ouders naar Antwerpen, waar hij eerst lessen volgde in het Antwerpse stadsonderwijs en daarna aan de orthodoxe joodse Jesoda Hatoraschool. In 1942 moest hij, ten gevolge van de anti-joodse maatregelen, de school verlaten. Hij leefde ondergedoken in Brussel, werd in 1943 aangehouden en slaagde erin uit de deportatietrein naar Auschwitz te ontsnappen. Hij vond onderdak in het Kajotterscentrum in Dinant. Door zijn persoonlijke contacten met Vlaamsgezinden, onder wie ook Vlaams-nationalisten die tijdens de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer joodse medeburgers hadden gered, kwam Davids na de oorlog tot het besef dat de Vlaamse beweging een nationale en sociale emancipatiebeweging was.

In 1951 kreeg hij van het Nederlands Israëlitisch Weekblad (Amsterdam) de opdracht om een wekelijkse Belgische pagina te verzorgen. Deze pagina groeide in 1954 uit tot een eigen blad, het Belgisch Israëlitisch Weekblad (Antwerpen), waarvan Davids in 1957 eigenaar en hoofdredacteur werd. In zijn blad verdedigde hij consequent de stelling dat de joodse gemeenschap in Vlaanderen zich publiek in het Nederlands moet uitdrukken. Dit leidde in 1980 tot de oprichting van de Vereniging ter Bevordering van de Nederlandse Taal binnen de joodse Gemeenschap, waarvan hij de stichter en voorzitter werd. Deze vereniging richtte elk jaar een Welsprekendheidstornooi voor de joodse jeugd in en probeerde via voordrachten, debatten en publicaties de deelname van de Vlaamse joden aan het culturele leven te stimuleren.

In 1990 kreeg Louis Davids de Visser-Neerlandia Prijs Visser-Neerlandiaprijs
De Visser-Neerlandiaprijzen worden sinds 1955 uitgereikt door de Vlaams-Nederlandse culturele organisatie het Algemeen-Nederlands Verbond en hebben betrekking op de gebieden cultuur, maat... Lees meer voor zijn inspanningen op het gebied van de integratie van de joden in de Vlaamse gemeenschap. In het Belgisch Israëlitisch Weekblad verdedigde Davids de doelstellingen van de democratische Vlaamse beweging en polemiseerde hij tegen joodse organisaties en individuen die, ook in het publiek, nog steeds de voorkeur geven aan het gebruik van het Frans. Als joodse flamingant Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer stond hij in de traditie van bekende Vlaamsgezinde joden als Nico Gunzburg Gunzburg, Nico
Nico Gunzburg (1882-1984) was een Vlaamsgezinde rechtsgeleerde en criminoloog, die in 1923 benoemd werd aan de Rijksuniversiteit Gent. Lees meer , Marten Rudelsheim Rudelsheim, Marten
Marten Rudelsheim (1873-1920) was een progressief-liberale flamingant die tijdens de Eerste Wereldoorlog koos voor het activisme. Lees meer en Louis Franck Franck, Louis
De inzet van Louis Franck (1868-1937) voor de vernederlandsing van het middelbaar onderwijs en de Gentse universiteit bracht hem rond 1910 op het hoogtepunt van zijn Vlaams-liberale roem.... Lees meer , en nam hij een genuanceerd verzoenende houding aan tegenover de door de repressie getroffen Vlaams-nationalisten.