Van Thillo, Mon

Volgde middelbaar onderwijs aan het Klein Seminarie van Hoogstraten. Samen met zijn dorpsgenoot Karel C. Peeters was Van Thillo actief in de plaatselijke bij het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond (AKVS) aangesloten studentenbond Wees U Zelf. Hij studeerde geneeskunde aan de Leuvense universiteit, waar hij voorzitter was van de Antwerpse Gouwbond van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond en secretaris van het Groot-Nederlands Studentencongres. Na de vernederlandsing van de Gentse universiteit maakte hij de overstap van Leuven naar Gent (1930). Vervolgens vestigde hij zich als arts in Ekeren. In mei 1940 diende hij als luitenant-geneesheer in het Belgisch leger. Bij zijn terugkeer van de Achttiendaagse Veldtocht vond hij zijn woning geplunderd weer. Hij beschuldigde zijn collega Leclerc van deze feiten. Zijn broer, leider van de Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen, zorgde voor een rijkelijke schadeloosstelling. Voor deze feiten van verklikking werd E. Thillo begin januari 1945 veroordeeld tot vijf jaar hechtenis. Tijdens de oorlog was hij ook actief geweest in de voedsel- en hulporganisatie Winterhulp. Na de oorlog vestigde hij zich als arts in Antwerpen. Hij richtte mee het Verbond der Vlaamse Academici op en was jarenlang voorzitter van de Antwerpse afdeling. Hij was ook medestichter van de Orde van den Prince.