Mariman, Odilon

Volgde Grieks-Latijnse humaniora aan het Klein Seminarie van Sint-Niklaas Klein Seminarie van Sint-Niklaas
Het Klein Seminarie van Sint-Niklaas, gesticht in 1808 en sinds de fusie met het Sint-Jozefinstituut in 1950 herdoopt tot Sint-Jozef-Klein-Seminarie, had lange tijd de reputatie een broei... Lees meer (1906-1912), ingenieursstudie eerst te Leuven (1913-1914), daarna aan de vernederlandste Rijksuniversiteit Gent (1916-1918). Mariman week in 1919 naar Nederland uit en behaalde aan de Technische Hogeschool te Delft de titel van mijningenieur. Hij was eerst opzichter bij de Staatsmijn Maurits (1924) en daarna bij de Staatsmijn Hendrik (1925) in Nederlands-Limburg. In 1925 keerde hij naar België terug en was tot 1927 ingenieur bij de dienst wateringen en draineringen van de Belgische Boerenbond Belgische Boerenbond
De Boerenbond is een beroepsorganisatie van en voor landbouwers die tot ver in de 20ste eeuw sterke banden had met de Kerk en de katholieke partij, zich van meet af sterk engageerde in de... Lees meer te Leuven. Daarna werd hij aangesteld tot bedrijfsleider en in 1943 tot hoofdingenieur-directeur bij de NV Gevaert Photoproducten ( Lieven Gevaert Gevaert, Lieven
Lees meer ) te Mortsel. Verdacht van collaboratie Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer moest hij na de bevrijding het bedrijf verlaten, al werd hij door het Belgische gerecht niet gedaagd. Van 1945 tot 1950 was hij ingenieur-algemeen directeur van de NV Molens Mariman te Sint-Niklaas en van 1950 tot 1967 technisch directeur bij het Vrij Hoger Technisch Instituut De Nayer te Mechelen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Mariman te Gent lid van het Gents studentencorps Hou ende Trou Ganda - Hou ende Trou
Lees meer (1916-1918) en speelde hij een vooraanstaande rol in het studentenleven als vertegenwoodiger van de technische faculteit. Hij werkte onder meer mee aan de stichting van het toenmalig studententehuis en maakte tevens deel uit van de redactie van de Mededelingen van Hou ende Trou. Op zijn initiatief zou op 14 december 1970, voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog, opnieuw een vergadering worden belegd van ex- Gandavenses 1916-1918.

Mariman behoorde tot de oprichters van de Koninklijke Vlaamse Ingenieursvereniging Vlaamse Ingenieursvereniging
De Koninklijke Vlaamse Ingenieursvereniging (1928) wilde het wetenschappelijke leven vernederlandsen en de beroepsbelangen van de ingenieurs behartigen. Lees meer (KVIV), waarvan hij de eerste voorzitter werd (1928-1931). In 1930 stichtte hij in het kader van de Vlaamsche Wetenschappelijke Congressen Vlaamsche Wetenschappelijke Congressen
De Vlaamsche Wetenschappelijke Congressen (1887-1942) ijverden in uiteenlopende vakgebieden voor een Nederlandstalige wetenschapsbeoefening in Vlaanderen. Lees meer de Vlaamse Technische Congressen en was secretaris van het eerste congres te Antwerpen. In 1940 werkte hij mee aan de oprichting van het Technologisch Instituut van de KVIV. Van 1958 tot 1973 was hij voorzitter van het college van toezicht (dit is de administratie) van Het Ingenieursblad en van 1958 tot 1972 voorzitter van de redactieraad. Hij was tevens afgevaardigd beheerder van het door hem gestichte Ingenieurshuis. In 1961 kreeg Mariman voor zijn veelvuldige verdiensten in het kader van de KVIV de titel van Voorzitter- Stichter-Erelid.