Haesaert, Vital

Volgde middelbaar onderwijs aan het college te Diksmuide, deed zijn intrede bij de redemptoristen, een orde die hij nadien verliet.

Als brancardier diende Haesaert als gids voor Jules Charpentier tijdens diens overtocht naar de Duitsers in de nacht van 30 april op 1 mei 1918, en deserteerde met hem (Sublieme Deserteurs, Frontbeweging). Haesaert studeerde nog enkele maanden aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Gentse universiteit, liet zich inschakelen in de activistische propaganda en week na de oorlog uit naar Nederland.

In 1927 behaalde Haesaert er de graad van meester in de rechten aan de universiteit van Leiden met een studiebeurs hem bezorgd door Willem van Es, nadat hij in Den Haag een kunsthandel had opgezet. Hij maakte van 1931-1932 deel uit van het hoofdbestuur van het Dietsch Studentenverbond. Tegelijk speelde hij een rol in de katholieke studentenbeweging waar hij velen wist te interesseren in de V.B. Haesaert was de rechterhand van Hendrik van der Wielen bij de stichting van de volkshogeschool Allardsoog te Bakkeveen in Friesland. Hij onderhield ook nauwe relaties met Jan D. Domela Nieuwenhuis Nyegaard, toen predikant te Beetsterzwaag.

Zonder actief in het verzet te staan verschafte Haesaert tijdens de Tweede Wereldoorlog effectieve hulp aan vele vervolgden. Na de oorlog bleef hij zeer bedrijvig in het uitbreiden van het volkshogeschoolwerk in het Noorden (onder andere te Bergen) en bewerkte hij samen met Hans de Vries Reilingh de samenwerking met Vlaanderen.