De Vlaamsche Blok

Naast Alfons Sevens Sevens, Alfons
Alfons Sevens (1877-1961) was een Vlaamsgezinde onderwijzer en auteur, die onder meer medestichter was van Jong Vlaanderen (1902). Tijdens de Eerste Wereldoorlog belandde hij in de gevang... Lees meer stonden er nog zeven andere kandidaten op de lijst: de socialisten Pieter de Bruyne De Bruyne, Pieter
Pieter de Bruyne (1850-1919) was een jurist die in Gent van 1895 tot 1899 en van 1903 tot 1911 gemeenteraadslid was, tot 1906 namens de Belgische Werkliedenpartij (BWP). Van tegenstander ... Lees meer en Lodewijk Hardyns, de daensisten Hector Plancquaert Plancquaert, Hector
Hector Plancquaert (1863-1953) was via zijn weekblad Het Recht een spilfiguur binnen de daensistische beweging. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij als radicale flamingant betrokken bi... Lees meer en Aloïs van Parys en de liberalen Benoit Huybreghts Huybreghts, Benoit
Benoit Huybreghts (1868-1921) was een Vlaamsgezinde redacteur, hoogleraar en schepen. Hij maakte tijdens de Eerste Wereldoorlog carrière binnen het Gentse activistische milieu. Lees meer , Polidoor Goossens Goossens, Polidoor
Polidoor Goossens (1875-1953) was een Gentse handelaar. Voor de oorlog actief bij de Vlaamsgezinde liberalen, werd hij tijdens de Eerste Wereldoorlog overtuigd activist en lid van de Raad... Lees meer en Alfons van Roy Van Roy, Alfons
Advocaat Alfons Van Roy (1882-1927) was in Gent politicus voor De Vlaamsche Blok. Tijdens WOI was hij lid van Jong Vlaanderen en lid van de Raad Van Vlaanderen. Hij overleed in Nederland... Lees meer .

De vier hoofdpunten van hun programma luidden: de vernederlandsing van de Rijksuniversiteit Gent, de invoering van het algemeen enkelvoudig stemrecht, de integrale toepassing van de evenredige vertegenwoordiging bij de gemeenteraadsverkiezingen en de invoering van de schoolplicht. De Vlaamsche Blok organiseerde tien kiesmeetings, bracht het kiesblad De Plicht uit en verspreidde 22 affiches. Het geringe verkiezingsresultaat (1.800 stemmen of 4,3% van het totaal) bewees de onmogelijkheid van partijvorming buiten de bestaande unitaristische partijen, zeker als daar nog specifieke Vlaamsgezinde eisen bij kwamen.

De aanhangers van De Vlaamsche Blok zetten na de verkiezingen de strijd voort met een blad dat dezelfde naam droeg en vooral militant proza bevatte. De leuze van deze publicatie luidde ‘Voor Vlaamsch nationale zelfstandigheid’.

In 1912 kwam De Vlaamsche Blok opnieuw bij de verkiezingen op, maar kende de lijst nog minder succes: met nog maar vier leden (Plancquaert, Goossens, Van Roy en De Muynck uit Eeklo) behaalde de lijst slechts 1,7% van de stemmen.