Vlaamsche Nieuws, Het
Antwerps dagblad, op 14 januari 1915 door naamsverandering uit De Vlaamsche Gazet – Het Laatste Nieuws ontstaan.
Op 20 november 1914 verscheen met Duitse goedkeuring De Vlaamsche Gazet – Het Laatste Nieuws, uitgegeven door vader Alfons Baeyens, Antwerps correspondent van Het Laatste Nieuws en zijn zoon Peter. Op 7 januari 1915 kwam de mededeling dat door een verbod van Julius Hoste (jr.) de titel moest veranderen en op 15 januari verscheen Het Vlaamsche Nieuws. Het blad was progressief liberaal en Vlaamsgezind. Vanaf januari 1915 ontving het ook een Duitse subsidie en was de toon freisinnig und durchaus germanophil. Er verschenen ook meer artikelen over wantoestanden op taalgebied.
In juni 1915 ontstonden er ernstige conflicten tussen de Antwerpse schrijvende pers en de Duitse censuur. De redactie van Het Vlaamsche Nieuws staakte en er verscheen een nieuw team bestaande uit August Borms en Albert van den Brande, dat op 27 juni 1915 de leiding kreeg en het blad uit de vrijzinnige hoek haalde en een meer activistische koers oplegde. De familie Baeyens bleef formeel eigenaar, maar richtte een nieuw dagblad De Antwerpsche Courant op. Op 8 januari 1917 kwam aan deze vreemde toestand een einde. Met hulp van de antiquair F. Loquet werd Baeyens uitgekocht en de vennootschap De Vlaamsche Pers zette Het Vlaamsche Nieuws voort met Raf Verhulst als hoofdredacteur en Borms en Van den Brande als redacteuren.
Het blad had intussen gekozen voor de radicale Jong-Vlaamse richting van een soevereine Vlaamse staat (Jong-Vlaanderen), wenste een krachtige activistische politiek die elk verzet eventueel hardhandig zou afstraffen en begeerde samenwerking met Duitsland – het kon ook niet anders – te bevorderen. Toen de krijgskansen der Centralen ten kwade keerden, kreeg een unionistische toon, die in het blad ook verkondigd bleef bijvoorbeeld door Antoon Jacob, de overhand.
De oplage bedroeg in 1915 tussen de 14.000 en 18.000 exemplaren volgens Duitse gegevens. Na de verzelfstandelijking in 1917 daalde deze tot tussen de 10.000 en 12.000 exemplaren, maar Het Vlaamsche Nieuws kon dankzij een maandelijkse Duitse subsidie het hoofd boven water houden.
Het blad beschikte over een keur van bekwame medewerkers als Karel Angermille, A. Borgers, René de Clercq, Arthur Faingnaert, Robert van Genechten, Jacob, Paul van Ostaijen en George Roose. Uiteraard overleefde het de oorlog niet.
Literatuur
L. Wils, Flamenpolitik en aktivisme 1974;
D. Vanacker, Het aktivistisch avontuur, 1991.
