Vlaamsch-Nationale Partij (1918)
opgericht in mei 1918 te Gent door een groep activisten, waaronder Antoon Picard, Alfons van Roy, Jules van Roy, Frans Primo en Albert van den Brande uit onvrede met de sterke greep die Jan Wannyn van Jong-Vlaanderen op het Gentse activisme had verworven.
Een manifest verscheen op 15 mei 1918 in haar orgaan de Nieuwe Gentsche Courant. De Vlaamsch-Nationale Partij eiste niet de totale zelfstandigheid van Vlaanderen, maar wilde genoegen nemen met een verregaande autonomie voor het Vlaamse landsgedeelte, al bleef de politieke unie met Nederland het hoogste ideaal. Ze was aldus de enige groep in het activisme die de Groot-Nederlandse opvatting verdedigde. Haar programma lag in de lijn van de politieke inzichten van het bezettingsbestuur in Brussel dat vreesde dat de radicale activisten propagandistisch in Duits nadeel werkten. De partij werd fel bestreden door de Jong-Vlamingen. Ze verdween met het eind van de oorlog.
Literatuur
D. Vanacker, Het aktivistisch avontuur, 1991.
