Vlaams-Nationale Partij (VNP)
rechtse Vlaams-nationalistische partij op 1 oktober 1977 opgericht door Karel Dillen (voorzitter), Geeraard Slegers, Leo Wouters, Wim Verreycken en Xavier Buisseret.
Onmiddellijke aanleiding tot de oprichting van de VNP was de betrokkenheid van de Volksunie (VU) bij het Egmontpact. Dieper liggend was er het reeds jarenlange ongenoegen over de politieke programmatische lijn van de VU.
De VNP zette drie krachtlijnen uit: nationalistisch, solidaristisch, rechts. Ze stelde concrete eisen als: volledig Vlaams zelfbestuur, solidariteit met blank Zuid-Afrika, de afwijzing van liberalisering van abortus, de terugkeer van 'gastarbeiders' naar hun vaderland en onvoorwaardelijke amnestie. Als orgaan van de partij verscheen vanaf december 1977 De Vlaams-Nationalist.
Vanaf maart-april 1978 kwam het onder impuls van de Vlaams-Nationale Raad (met onder meer Bert van Boghout) tot formele contacten met de Vlaamse Volkspartij (VVP) van Lode Claes. Bij de vervroegde verkiezingen van december 1978 verenigden VNP en VVP zich in een verkiezingskartel onder de naam Vlaams Blok. Het kartel haalde één zetel: VNP'er Dillen voor de Kamer in Antwerpen. Het verkiezingskartel viel vlug uiteen. In juni 1979 verenigde de VNP zich met de nationalistische vleugel van de VVP, wat leidde tot de stichting van het Vlaams Blok.
Literatuur
K. Dillen, 'Waarom de Vlaams-Nationale Partij?', in Dietsland-Europa, jg. 22, nr. 12 (1977), p. 6-9;
N. Moyaert, De voorgeschiedenis van het Vlaams Blok in de Volksunie, KUL, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1986.
