Valvekens, Jan
(Rillaar 24 december 1894 – Antwerpen 25 augustus 1951). Broer van Paul Valvekens.
Volgde humaniora aan het Klein Seminarie van Hoogstraten (1906-1912); zijn rechtenstudie aan de universiteit te Leuven werd onderbroken door de oorlog (1912-1914, 1919-1921). Vanaf zijn collegetijd was Valvekens geëngageerd in de katholieke Vlaamse studentenbeweging als lid van de studentenbond van Aarschot, waarvan hij voorzitter werd, en als secretaris (1914) en voorzitter (1918-1920) van de Brabantse gouwbond van het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond. Te Leuven werd hij actief in de universitaire studentenbeweging als secretaris (1919-1920) en preses (1920-1921) van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond en publiceerde hij in het studentenblad Ons Leven. Vanaf 1919 werkte hij onder de schuilnaam van J. Elinckx mee aan De Standaard. Hij was medeorganisator van het zesde Groot-Nederlands Studentencongres van 20-22 maart 1920 te Leuven, het zogenaamde Zoldercongres. In zijn laatste jaar te Leuven was hij ook secretaris van Met Tijd en Vlijt.
Na zijn legerdienst vestigde Valvekens zich in 1922 als advocaat te Antwerpen. Hij werd in 1932 bestuurslid van de Vlaamse Conferentie der Balie van Antwerpen en van 1942 tot 1947 was hij lid van de Raad der Orde.
Onder impuls van zijn patron, meester Van Oeckel, werd hij in oktober 1923 secretaris van de Katholieke Vlaamsche Landsbond (KVL). Hij bleef een trouwe volgeling van Frans van Cauwelaert, hoewel hij in 1936 openstond voor de Vlaamsche Concentratie. In 1937 en 1938 bepleitte hij aanleuning van de KVL bij de Katholieke Vlaamsche Volkspartij. Hij nam in 1938 ontslag als secretaris van de KVL en werd hoofdredacteur van Elckerlyc, waarin hij vanaf 1937 de rubriek "Onder ons" verzorgde. Vanaf 1935 werkte hij mee aan De Standaard. Nog in de zomer van 1976 speelde hij een belangrijke rol bij de redding en de overname van de krantengroep.
Valvekens was ook actief op het terrein van de volksontwikkeling: werkend lid van de Katholieke Vlaamse Hogeschooluitbreiding, professor aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen te Antwerpen (waarvan hij in 1948 rector werd), en redacteur van de juridische rubriek van het weekblad Hooger Leven (van 1927 tot 1934).
Na de Tweede Wereldoorlog engageerde Valvekens zich in de politiek in het kader van de Christelijke Volkspartij (CVP). Hij was achtereenvolgens voorzitter van de CVP van Antwerpen (vanaf 1945) en van de CVP, arrondissement Antwerpen (vanaf 1949). Van 1946 af was hij lid van de Bestendige Deputatie van de provincie Antwerpen. In februari 1948 werd hij voorzitter van de raad van beheer van de De Vlijt, uitgever van de Gazet van Antwerpen. Als advocaat verdedigde Valvekens diegenen die tijdens de repressie van collaboratie beschuldigd werden en in 1947 pleitte hij reeds voor amnestie (rede tijdens de 29ste Vlaamse Sociale Week).
Werken
Artikelen in Ons Leven; De Standaard (1919-1921, onder pseudoniem van J. Elinckx); Hooger Leven (1927-1934); Elckerlyc (1935-1940).
Literatuur
Jan Valvekens. Katholiek Vlaams idealist 1894-1951, 1953;
L. Vos, Bloei en ondergang van het AKVS, I, 1982.
