Standaerd van Vlaenderen
eerste Nederlandstalige Belgische krant (20 oktober 1829 – 27 december 1898).
In het kader van het offensief tegen de antiklerikale regeringsideeën werd in 1829 de Nieuwe Gazette van Brugge hervormd tot de Standaerd van Vlaenderen. Het initiatief ging uit van R. Boeteman-Janssens die ook hoofdredacteur van de krant werd. Constantin Rodenbach en Joos de te Noode kwamen de redactie versterken terwijl Félix de Pachtere na verloop van tijd afhaakte als medewerker. Bij haar stichting beklemtoonde de krant dat ze de vrije uitoefening van de katholieke godsdienst verdedigde en dat ze elke staatsinmenging afwees. Toch zweerde de krant trouw aan de Nederlandse koning en de eenheid van de Nederlanden. De krant overleefde de Belgische Revolutie omdat ze oppositie had gevoerd tegen het regeringsbeleid. Na 1830 wijzigde ze haar houding en profileerde ze zich als de verdedigster van de Belgische koning en van de vrijheden die in de grondwet waren opgenomen. Daarnaast werd de verfransing in Vlaanderen sterk afgewezen en werden pogingen ondernomen om het Vlaamse culturele leven te doen heropleven. In de spellingoorlog schaarde de Standaerd van Vlaenderen zich achter Leo de Foere. Van 1837 tot 1848 verscheen er een Franstalige ontdubbeling: Le Nouvelliste des Flandres. In 1851 verwierf Amand Neut de eigendom van de Standaerd van Vlaenderen. Neut werd zelf hoofdredacteur en bond de krant aan de Brugse katholieke kiesassociatie. Zijn zoon volgde hem in 1864 op en bleef hoofdredacteur tot aan het verdwijnen van de krant in 1898.
Literatuur
R. van Eenoo, De pers te Brugge: 1792- 1914. Bouwstoffen (IUCHG, Bijdragen 20, 1961);
F. Didier, 'De Westvlaamse pers in de jaren 1825-1930', in Biekorf (1964), p. 131.
