Slegers, Geeraard
(Dessel 19 oktober 1926).
In mei 1940 voerden Duitse troepen Slegers, samen met zijn vader, als levend schild mee, waarbij deze laatste tijdens een vuurgevecht werd gedood. Op zestienjarige leeftijd sloot hij zich aan bij de Partizanen en in september 1944 voegde hij zich als oorlogsvrijwilliger bij de Brigade Piron. Slegers, die geen lid was van de communistische partij, werd niet erkend als gewapend weerstander. Na de Tweede Wereldoorlog bleef Slegers tot 1947 als onderofficier in het leger. Als reactie op de repressie en door de lectuur van 't Pallieterke werd Slegers Vlaamsgezind. Hij werkte enkele jaren in een katoenfabriek om in 1951 zijn loopbaan in het mijnwezen te starten. Als werkleider- ondergronds te Winterslag speelde hij een cruciale rol in de "Grote Staking" van 1970. Slegers werd door de mijnwerkers als leider van deze wilde staking uitgeroepen. Met zijn Permanent Komitee wist hij, los van de erkende vakbonden, de looneisen van de mijnwerkers door de regering te doen inwilligen. Steunend op zijn populariteit werd Slegers in 1970 te Genk verkozen als gemeenteraadslid van de Volksunie (VU), waarin hij in de jaren 1960 actief geworden was. Bij de parlementsverkiezingen van 1971 behaalde hij 21.054 voorkeurstemmen en zetelde tot 1974 als provinciaal gecoöpteerde in de Senaat. Hij bleef gemeenteraadslid tot 1976. In de VU propageerde hij een onafhankelijk syndicalisme. Na zijn kortstondige politieke loopbaan, hervatte Slegers zijn werk in de mijnsector als monitor bij het Coördinatiecentrum Reddingswezen tot aan zijn pensioen in 1980. In 1977 verliet hij de VU uit onvrede met haar Egmont-standpunt (Egmontpact) en lag mee aan de basis van de oprichting van de Vlaams-Nationale Partij (VNP). Als ondervoorzitter nam hij deel aan de onderhandelingen met de Vlaamse Volkspartij (VVP) over de vorming van een verkiezingskartel. Uit dit kartel werd in 1979 het Vlaams Blok (VB) geboren. Slegers was lid van de Partijraad van het VB tot in 1989, toen hij uit de partij gezet werd. Samen met enkele gelijkgezinden had Slegers kritiek geuit op de volgens hen overbeklemtoning van de migrantenproblematiek en de onderbelichting van de Vlaams-nationale eisen. In 1989 werd hij medeoprichter van de volksnationalistische en Groot- Nederlandse drukkingsgroep Nationalistisch Verbond – Nederlandse Volksbeweging.
Literatuur
T. van Overstraeten, Dossier Limburg. De Grote Staking, 1970.
