Schuermans, Lodewijk W.
(Kampenhout 26 januari 1821 – Wilsele 30 augustus 1891).
De boerenzoon Schuermans had in het Leuvense stadscollege priester Konstantijn J. Bogaerts als leraar Nederlands. In 1840-1842 haalde hij de kandidatuur in de wijsbegeerte en de letteren in Leuven, volgde er de lessen van Jan-Baptist David en was lid van het studentengenootschap Met Tijd en Vlijt. Daarna trad hij in het Klein Seminarie van Mechelen in en zou spoedig als onderpastoor in Melsbroek meewerken aan Vlaamsgezinde bladen. In 1851 keerde hij terug naar Leuven als onderpastoor van het Groot Begijnhof, later pastoor van Wilsele. Hij werd bestuurslid van Met Tijd en Vlijt en bracht op de werkzittingen ervan vele van zijn vulgariserende studies over geschiedenis, hagiografie, literatuurgeschiedenis, spelling, taalkunde en V.B. Zijn hoofdwerk was het Algemeen Vlaamsch Idioticon dat hij in 1865-1870 bij afleveringen publiceerde, in opdracht en met hulp van het studentengenootschap. Met zijn onderpastoor Jan Hendrickx hielp hij het XIde Nederlands Congres (Nederlandse Congressen) organiseren in Leuven in 1869, en de Zuidnederlandsche Maatschappij voor Taalkunde oprichten in 1870.
Hun pastorie in Wilsele werd druk bezocht door Vlaamsgezinde studenten, waaronder later Pol de Mont en Albrecht Rodenbach. In de lente van 1874 groeide daar het inzicht dat Met Tijd en Vlijt het initiatief moest nemen om een katholieke tegenhanger op te richten van het liberaal geworden Willemsfonds. De twee Wilselse priesters behoorden tot het elfkoppige bestuur van het Davidsfonds wanneer in januari 1875 dat plan werd uitgevoerd.
In 1877-1878 kwam het Davidsfonds in een diepe crisis door financieel wanbeheer van de top, zodat een aantal afdelingen dreigde met afscheuring. Schuermans wist te bemiddelen, werd voorzitter van een voorlopig bestuur, daarna ondervoorzitter van het nieuwe bestuur waarin de afdelingen meer inspraak hadden gekregen. Zowel in het voortbestaan als in de oprichting van het Davidsfonds komt hem de grootste verdienste toe. In 1882 trok hij zich "wegens ziekte" terug; voelde hij zich toch niet in het nieuwe bestuur thuis?
Werken
Eenparigheid in de Spelling onzer Nederduitsche Tael, 1862;
Belgen zijt aen uwe Vlaemsche Tael gehecht uit Liefde voor 's Vaderlands Onafhankelykheid, 1863;
De Fraticellen en de Begaerden, 1863;
Nic van Winghe en de Vlaemsche Bybelvertaling, 1863.
Literatuur
E. van Even, Levensschets van L.W. Schuermans, 1893;
D. Sabbe, Van Willemsfonds tot Davidsfonds, 1975;
L. Wils, Honderd jaar Vlaamse Beweging, I, 1977.
